געלע זשורנאליזם
פֿון װיקיפּעדיע
געלע זשורנאליזם איז א טערמין אויף אזא סארט פארדרייטען זשורנאליזם וואס לייגט פאר א ציל נישט בארייכערן די אינפארמאציע און צו פארציילן די פאקטן פאר די ליינער. נאר עס דרייט אן א קאשע מיט די אינפארמאציע איר צו אויפבלאזן און פארדרייען צו מאכן לעבעדיג. עס ציעט דעם ליינער שטערקער ווי סתם זשורנאליזם, ווייל עס מאכט דאס לעבעדיג הייס, און פיל מיט געפילן אבער עס דינט קעגן דעם ציל פון זשורנאליזם צו זיין נייטראל.
[בעאַרבעטן] ביישפילן
טאבלויד'ס ווי דער ניו יארק פאוסט און דער דעילי ניוז ווערן פארעכענט אין דעם כלל, ווייל זיי זיכן נאר צו האבן שניידעדיגע קעפלעך. קעגן דעם ניו יארק טיימס וואס איז טאקע לאנגווייליג אבער עס שרייבט בלויז אינפארמאציע נישט לאזונגען.
די זעלבע אין ארץ ישראל הארץ וואס איז אינפארמאטיוו קעגן ידיעות און מעריב וואס זענן צוויי טאבלוידן (אין קוואליטעט אבער נישט אין מאס) וואס העצן און שימפן פון יעדעס ווארט פון סתם ארטיקלען.
די היימישע צייטונגען ווי דער איד און דער בלאט ווערן אנגערופן געלע זשורנאליזם, ווייל זיי זענען נאר איין ציל צו בויען די פארטיי, און דאס דינט ווי א שופר צו באשמיצן און באזינגען וועמען און וואס זיי שמעקט. אויך די נייעס באריכט דינט דעם זעלבן ציל ווייל עס זיכט ארויסברענגן די עוולות פון רעפובליקאנער און באזינגען די דעמאקראטן. ס'איז איז אבער כדאי נישט צו מאכן קיין טעות און פארגלייכן די צוויי. "דער בלאט" איז פיל "געלער" ווי דעם "איד". דער איד האלט זיך נאך צו געוויסע באזעסענע זשורנאליסטישע פארשריפטן.