Dokter Zhivago
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
Let wel, hierdie artikel handel oor die boek en nie die film nie.
Dokter Zhivago ( Russies: Доктор Живаго) is 'n roman deur Boris Pasternak. Die roman is vernoem na sy protagonis, Yuri Zhivago, 'n mediese dokter en digter. Dit vertel die storie van 'n man verskeur tussen twee vroue, afgebeeld teen die agtergrond van die Russiese revolusie van 1917. Die boek is in 1965 deur David Lean verfilm: Doctor Zhivago, en is ook meermale aangepas vir televisie, meeste onlangs as 'n minireeks vir Russiese tv in 2005.
[wysig] Agtergrond
Alhoewel dit paragrawe bevat uit die 1910s en 1920s, is Dr. Zhivago nie voltooi voor 1956 nie. Dit is vir publikasie voorgelê in die joernaal Novyi Mir, maar was verwerp danksy Pasternak se moeilike verhouding met die Sowjet-regering. In 1957 publiseer Giangiacomo Feltrinelli die uitgesmokkelde manuskrip in Russiese in Milaan. Die volgende jaar verskyn dit in Italiaanse en Engelse vertaling, en hierdie publikasies was gedeeltelik verantwoordelik vir die feit dat die outeur die Nobelprys vir Literatuur in 1958 ontvang. Die boek is uiteindelik in 1988 in Rusland gepubliseer, ironies genoeg, in die bladsye van Novyi Mir, alhoewel vroeëre Samizdatuitgawes (in die ondergrondse pers) ook bestaan.
[wysig] Storielyn
Pretbederwerswaarskuwing: Die storielyn of storie se einde volg hieronder.
Zhivago is sensitief en digterlik amper tot ’n mistieke vlak. In die mediese skool herinner een van sy professore hom dat bakteria onder die mikroskoop mooi kan wees, maar lelike dinge aan mense doen. Yuri Zhivago se idealisme en beginsels beland in skrille kontras met die gruwels van die Russiese revolusie. 'n Groot tema van die boek is hoe die mistiek van dinge en idealisme vernietig word deur beide die Bolsjewiste en die Wit Leër. Yuri word ’n getuie van kannibalisme, die afkap van ledemate en 'n jong man word doodgeskiet omdat hy begeer om sy familie te sien. Selfs die liefde van sy lewe, Lara (partykeer genoem Larissa), word van hom ontneem. Hy peins oor hoe die oorlog die hele wêreld gevoelloos laat, en hoe 'n vroeëre redelike groep mense mekaar sonder respek vir lewe kan laat verwoes. Sy reis deur Rusland bring 'n epiese gevoel weens sy toer deur 'n wêreld wat in kontras tot homself, relatief onbesmet is deur geweld, en bydra tot sy begeerte om 'n plek weg van dit alles te vind, wat hom uiteindelik voer tot Siberië en terug na Moskou.
Pasternak se beskrywing van die sanger Kubarikha in die hoofstuk “Veryste Rowanbessies” is feitlik identies hoe skrywer Sofia Satina (skoonsuster van Sergei Rachmaninoff) die sigeuner sanger Nadezhda Plevitskaya beskryf (1884-1940). Aangesien Rachmaninoff 'n vriend van die Pasternak familie was, en Plevitskaya 'n vriend van Rachmaninoff, was Plevitskaya moontlik Pasternak se droombeeld vir die skryf van die hoofstuk; iets wat Pasternak se verband met die musiek toon.
[wysig] Bron
Vertaling van die inskrywing in die Engelse Wikipedia
