Fuelgues del 62
De Uiquipedia
Les Fuelgues del 62 o fuelgues mineres del 62 fueron una serie de fuelgues qu'entamaron na minería asturiana, nel ecuador de la dictadura franquista y que entamaríen na Cuenca del Caudal pa estendese territorialmente por Asturies y por otros sectores productivos. Les fuelgues y la represión d'estes ficieron d'Asturies el referente de la llucha antifranquista y que n'otres fasteres del Estáu se sumaren a la fuelgues.
Nel ecuador de la dictadura franquista tamos nun momentu represivu mui fuerte, una fuelga ye "rebelión militar" o "sedición" qu'implicaba Conseyu de guerra (poro col cósdicu de xusticia militar).
- Pa la Cuenca del Caudal y espárdese per Asturies, tres l'exemplu d'Asturies y la solidaridá pa colos trabayadores asturianos fizo espardese per otres zones del Estáu.
- Esto ye la primer vegada que pasa nel Franquismu.
- Da llugar a efectos notables:
[editar] Manifiestu solidariu d'intelectuales
-Manden un escritu al ministru Manuel Fraga pidiedo 2 coses:
- 1- Saber lo que pasa nel estáu por medios españoles.
- 2- Fuelgues puen resolvese por víes pacífiques.
Esti manifiestu faise por una fuelga d'obreros y el focu d'esta ye Asturies. En Mayu 1962, l'himnu "Asturias patria querida" ye subversivu. Mesmamente Montalbán ye deteníu por cantala), manifestaciones d'estudiantes en Madrid y otres fasteres cantabase “Asturies si, Franco non” Participen:
- Ramón Menéndez Pidal
[editar] Asturies referente
Asturies ye'l “focu qu'alluma”, Asturies nesti momentu ye la vanguardia del antifranquismu.
- Debuxu de Picasso (1963) donación p'aída, edítase en Francia
- Alberti refai'l so poema de 1934 y prolóngalu con 2 estrofes nueves “nun sedría quien soi si nun te siguiera a ti”
“los mineros marquen el camín”
- Solidaridá internacional nos 5 continentes, Sydney, Alemaña, Estaos Xuníos, Canada,... d'un sindicatu de Kenya, el parllamentu uruguayu llega a tratar el tema.
[editar] Resolución
Declárase l'Estáu d'esceición, hai una militarización de les cuenques, pero la fuelga sigue y sigue medrando. El ministru de trabayu llega a negociar colo que pal reximen son “delincuentes” ello ye con comisiones de mineros, non colos representantes oficiales del Sindicatu vertical, incluso llega dar un discursu pola radio.
El ministru (y el franquismu) ceden na subida de salarios. Apruébase en Conseyu de Ministros y espublizase nel BOE (enantes tovia d'aparar la huelga). Fechu únicu na Hestoria del franquismo.
