Konstantin Jireček
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
Konstantin Jireček (24. juli 1854. Beč-10. januar 1918. Beč), historičar.
Konstantin Jireček (Konstantin Josef) je istaknuti češki historičar. Njegova majka bila je kćerka čuvenog naučnika Pavla Josifa Šafarika. Otac mu je bio Josif, historičar književnosti, a stric Hermenegild historičar prava. Ti porodični okviri doprinijeli su kvalitetno stjecanje znanja i predodredili budućeg naučnog radnika. Jireček je u Pragu je završio studij historije, geografije i filologije. Njegova doktorska disertacija bila je Historija Bugara, a odbranio ju je sa samo 22 godine (Dějini naroda bulharského, Geschichte der Bulgaren, 1876). Bio je profesor Univerziteta u Pragu, pa u Beču. Napisao je veći broj djela iz historije jugoistočne Evrope, posebno iz srednjega vijeka.
K. Jireček je intenzivno proučavao građu Državnog arhiva u Dubrovniku, a kao rezultat tih istraživanja nastaje značajan rad i za historiju srednjovjekovne Bosne (Trgovački drumovi i rudnici u srednjovjekovnoj Bosni i Srbiji, 1879, prevod Đorđa Pejanovića, Sarajevo 1950). Pored historije Bugara, napisao je Historiju Srba (Istorija Srba, 1911-1918, više puta štampana 1952, 1978) koja je odigrala značajan utjecaj na razvoj, prije svega srpske historiografije.
Literatura o Konstantinu Jirečeku:
Mihailo Dinić, Jireček Konstantin Josef, Enciklopedija Jugoslavije 6, 2. izdanje, Zagreb 1990, 95-96.
Ivan Dorowský, Konstantin Jireček - život a dilo, Spisy Univerzity J. E. Perkyne, Filozoficka fakulta 241, Brno 1983.
Rade Mihaljčić, Jireček Konstantin Josef, “Enciklopedija srpske istoriografije (Priredili Sima Ćirković i Rade Mihaljčić)”, Knowledge, Beograd 1997, 408-409.
