Pavao Anđelić
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
Pavao Anđelić (1920-1985), pravnik, arheolog i historičar. Bavio se historijom srednjovjekovne Bosne, naročito razvijenim srednjim vijekom.
Rođen u Sutlićima kod Konjica. Završio franjevački gimnaziju u Visokom te studij prava u Zagrebu, studirao historiju u Sarajevu. Radio kao sudija, pa u Zavodu za zaštitu spomenika kulture u Sarajevu, a najviše u Zemaljskom muzeju Bosne i Hercegovine u Sarajevu do penzije. Doktorirao u Beogradu. Dobio niz priznanja za naučni rad.
Istaknute rezultate napravio na polju arheologije srednjovjekovne Bosne, prije svega arheološkim istraživanjem stolnih mjesta bosanskih vladara na Bobovcu i u Kraljevoj Sutjesci, te na području Visokog. Značajne rezultate postigao u heraldici (pečati), kulturnoj historiji i topografiji srednjovjekovne bosanske države. Objavio je veći broj naučnih radova, naročito u Glasniku Zemaljskog muzeja BiH, knjige o Konjicu, Pečatima, Bobovcu i Kraljevoj Sutjesci, a i značajne dijelove knjiga o kulturnoj historiji Bosne i Hercegovine, Visokom i župama. Učestvovao je na više naučnih skupova sa referatima. U Arheološkom leksikonu Bosne i Hercegovine AL BiH obradio je niz lokaliteta iz srednjovjekovne Bosne.
Pavao Anđelić pripada istaknutim djelatnicima bosanskohercegovačke historiografije. Franjevačka teologija u Sarajevu 2005. organizovala je naučni skup posvećen arheologu i historičaru Pavlu Anđeliću.
