Αποφράς ημέρα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αποφράς ημέρα ή και ημέρα αποφράς είναι η αδόκιμη ιστοριογραφικά φράση με την οποία οι Έλληνες αναφέρονται στην ημέρα κατά την οποία η Κωνσταντινούπολη αλώθηκε από τους Οθωμανούς. Η 29 Μαΐου 1453 θεωρείται ως η πλέον μελανή σελίδα στην ιστορία της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και για όσους εντάσσουν αυτή τη περίοδο στην ιστορική συνέχεια του έθνους των νεοελλήνων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

Ακόμη και σήμερα η Τρίτη θεωρείται ως δυσοίωνη μέρα της εβδομάδας από ορισμένους προληπτικούς Έλληνες. Άξιο αναφοράς είναι, επίσης, το γεγονός ότι ο στρατός καθιέρωσε τις κατ' εβδομάδα νυχτερινές ασκήσεις την νύχτα της Τρίτης.^{[εκκρεμεί παραπομπή]}

Η αποφράς ημέρα προέρχεται από τον χαρακτηρισμό dies nefasti στο λατινικό ημερολόγιο, μέρες αργίας για θρησκευτικούς λόγους κατά τις οποίες δεν μπορούσε να συνεδριάσει το δικαστήριο. Αντίστοιχα, οι dies fasti ήταν οι ημέρες κατά τις οποίες το δικαστήριο μπορούσε να συνεδριάσει χωρίς να προσβάλει τους θεούς. Στην ελληνική ο λατινικός αυτός όρος έλαβε τη μορφή "αποφράς"^[1], (της αποφράδος) εκ του ρήματος φράζω (αποφράγνυμι=αποχωρίζω, αποκλείω) προκειμένου να αποδοθεί ξεχωριστή έννοια αποκλείουσα την συνέχεια ή σύνδεση της συγκεκριμένης ημέρας με τις άλλες ημέρες του έτους και να γίνει ταυτόσημη με την δυσοίωνη.