Βλαντίμιρ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το Βλαντίμιρ (ρωσ.: Владимир) είναι πόλη της Ρωσίας. Είναι πρωτεύουσα της ομώνυμης περιφέρειας και είναι χτισμένο στον ποταμό Klyazma, 200 χλμ ανατολικά της Μόσχας. Στην απογραφήτου 2002 είχε 315.954 κατοίκους. Το Βλαντίμιρ ήταν μία από τις μεσαιωνικές πρωτεύουσες της Ρωσίας και δύο από τους καθεδρικούς ναούς του έχουν κηρυχθεί μνημεία της Παγκόσμιας Πολιτισμικής Κληρονομιάς από την UNESCO. Εξυπηρετείται από το αεροδρόμιο Semyazino.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Ιστορία
[Επεξεργασία] Ίδρυση
Η περιοχή του Βλαντίμιρ κατοικείται από την Παλαιολιθική Εποχή. Κατά παράδοση, η ίδρυση της πόλης ανάγεται στο έτος 1108, χρονολογία της πρώτης αναφοράς του Βλαντίμιρ στο Πρώτο Χρονικό. Σϋμφωνα με αυτήν την άποψη, αποδίδεται η ίδρυση της πόλης καθώς και το όνομά της στον Βλαδίμηρο Μονομάχο, που κληρονόμησε την περιοχή ως τμήμα του Πριγκιπάτου του Ροστόφ-Σούζνταλ τον 11ο αι. Η ίδρυσή του αποδίδεται στην πρόθεση του Βλαδίμηρου να απομακρυνθεί από τα αρχαία κέντρα της επιρροής των βογιάρων, όπως το Ροστόφ και το Σούζνταλ. Το 1958 γιορτάστηκαν τα 250 χρόνια από την ίδρυση της πόλης.
Σύμφωνα με μία νεότερη θεωρία, που αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1990, η πόλη είναι ακόμα παλαιότερη. Με την επανερμηνεία ορισμένων χωρίων του Υπατιανού Κώδικα, το οποίο αναφέρει επίσκεψη του Βλαδίμηρου του Μεγάλου στην περιοχή το 990, μερικοί μελετητές χρονολογούν την ίδρυση της πόλης πρωιμότερα. Ωστόσο οι υποστηρικτές της παραδοσιακής θεωρίας αντιτείνουν ότι η νεά χρονολόγηση "κατασκευάστηκε" προκειμένου να δώσει αφορμή για νέους εορτασμούς το 1995.
Η γειτονική πόλη του Σούζνταλ π.χ. αναφέρεται από το 1024, και όμως κατά τη διάρκεια του 12ου αι. οι κάτοικοί του θεωρούσαν το Βλαντίμιρ νεότερη πόλη και αντιμετώπιζαν τους κατοίκους του με υπεροψία. Σε ένα χρονικό αναφέρεται ότι θεωρούσαν τους κατοίκους του Βλαντίμιρ "δουλοπάροικους και επίγονούς τους". Στις διαμάχες περί αρχαιότητας του 12ου και 13ου αι. το Βλαντίμιρ συχνά αναφέρεται ως "νέα πόλη" συγκρινόμενο με το Ροστόφ και το Σούζνταλ.
Οι περισσότεροι ειδικοί θεωρούν ότι δεν υπάρχουν αρχαιλογικά δεδομένα ή πηγές που να υποστηρίζουν την άποψη ότι το Βλαντίμιρ ιδρύθηκε το 990. Υπάρχουν όμως από την άλλη μεριά αρκετοί "τοπικιστές" του Βλαντίμιρ, που βρίσκουν τα στοιχεία επαρκή.
[Επεξεργασία] Η ακμή
Ανεξάρτητα από το έτος ίδρυσής του, τα γεγονότα που ανέδειξαν την πόλη συνέβησαν μετά τα μέσα του 12ου αι. Καθώς αρχικά δεν ήταν παρά ένα αμυντικό φυλάκιο του πριγκιπάτου Ροστόβ-Σούζνταλ, το Βλαντίμιρ είχε μικρή πολιτική και στρατιωτική σημασία κατά τη διάρκεια της ηγεμονίας του Βλαδίμηρου Μονομάχου (1113–1125) και του γιου του Γιούρι Ντολγκορούκι (1154–1157).
Αργότερα (1157) o Αντρέι Μπογκολιούμπσκι την έκανε πρωτεύουσα του Πριγκιπάτου Βλαντίμιρ-Σούζνταλ κι έτσι άρχισε ο χρυσός αιώνας της πόλης, ο οποίος διήρκεσε μέχρι την Μογγολική εισβολή. Το Βλαντίμιρ ήταν τότε μία από τις μεγαλύτερες και ομορφότερες πόλεις της Ευρώπης, ενώ, εκτός από πολιτικό κέντρο, έγινε και η έδρα της Ρωσικής Εκκλησίας. Ρώσοι, Γερμανοί και Γεωργιανοί τεχνίτες έκτισαν τους λευκούς πέτρινους καθεδρικούς ναούς, πύργους και παλάτια. Αντίθετα από άλλα κτήρια του Βορρά, το εξωτερικό τους διακοσμήθηκε με πέτρινα γλυπτά σε επίπεδο ανάγλυφο. Τρία μόνο από αυτά τα κτίσματα διατηρούνται σήμερα: ο Καθεδρικός της Κοιμήσεως, ο Καθεδρικός του Αγ. Δημητρίου και η Χρυσή Πύλη. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αντρέι οικοδομήθηκε ένα βασιλικό παλάτι στο Μπογκολιούμποβο και ο διάσημος Ναός της Μεσιτείας της Θεοτόκου στον ποταμό Νερλ, τα οποία θεωρούνται αριστουργήματα της μεσαιωνικής ρωσικής αρχιτεκτονικής.
[Επεξεργασία] Παρακμή
Στις 8 Φεβρουαρίου του 1238 το Βλαντίμιρ καταλήφθηκε από τις μογγολικές ορδές του Μπατού Χαν. Μια μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε 32 πέτρινα κτήρια, μόνο την πρώτη μέρα. Μετά τους Μογγόλους το Βλαντίμιρ δεν ανένηψε ποτέ ολοκληρωτικά. Αν και εξακολούθησε να είναι η έδρα των Ρώσων Αρχιεπισκόπων, βαθμιαία έχασε την πολιτική του σημασία προς όφελος των νέων πριγκιπάτων της Μόσχας και του Νόβγκοροντ.
[Επεξεργασία] Αξιοθέατα
Το Βλαντίμρ ανήκει στο Χρυσό Δακτύλιο των ρωσικών πόλεων και δέχεται πολλούς επισκέπτες. Τα τρία κυριότερα μνημεία της πόλης, που μαζί με τα Λευκά Μνημεία του Σούζνταλ χαρακτηρίστηκαν από την UNESCO τμήμα της παγκόσμιας κληρονομιάς, είναι τα εξής:
- Ο μεγαλοπρεπής Καθεδρικός της Κοιμήσεως με τους πέντε τρούλους σχεδιάστηκε ως μαυσωλείο των Μεγάλων Δουκών και αφιερώθηκε στην ιερή εικόνα της Θεοτόκου του Βλαντίμιρ, που έφερε στην πόλη ο Αντρέι Μπογκολιούμπσκι. Ο καθεδρικός κατσκευάστηκε το 1158-1160, επεκτάθηκε το 1185-1189 και τοιχογραφήθηκε από τους μεγάλους Αντρέι Ρουμπλιόφ και Δανιήλ Τσιόρνι το 1408. Το 1810 προστέθηκε ένα καμπαναριό νεοκλασικού στυλ.
- Ο Καθεδρικός του Αγ. Δημητρίου οικοδομήθηκε το 1194-1197 ως ιδιωτικό παρεκκλήσι του Βσέβολοντ Γ΄ στην αυλή του παλατιού του και αφιερώθηκε στον προστάτη του Αγ. Δημήτριο. Παρά τη μορφική του ενότητα, ο καθεδρικός είναι προϊόν συνεργασίας Ρώσων και Βυζαντινών αρχιτεκτόνων, μαστόρων του Φρειδερίκου Μπαρμπαρόσσα και γλυπτών που είχε στείλει η βασίλισσα Ταμάρ της Γεωργίας.
- Η Χρυσή Πύλη οικοδομήθηκε το 1158-1164 και ήταν αρχικά ένας πύργος πάνω από την κύρια πύλη της πόλης. Απέκτησε τη σημερινή της μορφή στα τέλη του 18ου αι., μετά από εκτεταμένες εργασίες αναστύλωσης.
Άλλα αξιοσημείωτα μνημεία της ρωσικής αρχιτεκτονικής βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή, στο Σούζνταλ, Γιούριεβ Πόλσκι, Μπογκολιούμποβο και Κινβτέκσα.
[Επεξεργασία] Πηγές
Το παρόν άρθρο είναι βασισμένο στο αντίστοιχο της Αγγλικής Wp
