Ιουστίνος Α'

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Φλάβιος Ιουστίνιος Αύγουστος ή Ιουστίνος Α' (περ.450 - 1 Αυγούστου 527) ήταν Βυζαντινός Αυτοκράτορας και ιδρυτής της Ιουστινιάνειας Δυναστείας. Βασίλευσε από το 518 εώς το 527.

Ανελίχθηκε μέσα από τους βαθμούς του Βυζαντινού στρατού για να γίνει αυτοκράτορας παρά τα 70 του χρόνια και το γεγονός πως ήταν αναλφάβητος. Κατά τη διάρκεια της αυτοκρατορίας του ιδρύθηκε η δυναστεία που περιελαμβανε τον ανηψιό του και μετέπειτα αυτοκράτορα Ιουστινιανό Α'.

Ο Ιουστίνος δέχτηκε το χρίσμα του διαδόχου από τον προηγούμενο αυτοκράτορα Αναστάσιο Α', στου οποίου την φρουρά υπηρετούσε. Ορισμένες μάλιστα πηγές αναφέρουν ότι η επιλογή του είχε γίνει με βάση διάφορες προλήψεις του γηραιού Αναστάσιου. Ήταν ταπεινής καταγωγής από τη Θράκη. Παρά το ότι ήταν αμόρφωτος, ήταν άξιος και ικανός στρατιωτικός. Φαίνεται πώς ήταν επίσης αρκετά πονηρός και ευέλικτος στην πολιτική, και σίγουρα φιλόδοξος, όπως απέδειξε από τον τρόπο που χειρίστηκε το θέμα της ανάληψης της εξουσίας. Επί των ημερών του συντάχτηκαν νόμοι που περιόριζαν την επιρροή της παλαιάς τάξης των Βυζαντινών ευγενών.

Μαζί του είχε πάντα τον ανηψιό του Ιουστινιανό, ο οποίος αποτελούσε το βασικό του σύμβουλο. Υπό τις οδηγίες του ανηψιού του, επούλωσε το επονείδιστο σχίσμα μεταξύ των Εκκλησιών της Ρώμης και της Κωνσταντινούπολης, που είχε προκύψει με το αμοιβαίο ανάθεμα επί Αναστάσιου.

Πέθανε το 427 από καρκίνο, έχοντας ήδη ορίσει διάδοχο τον αγαπημένο του ανηψιό.

Προηγούμενος Αναστάσιος Α'

Αυτοκράτορας του Βυζαντίου '

Επόμενος Ιουστινιανός A'