Μιχαήλ Δ'
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μιχαήλ Δ' ο Παφλαγών Αυτοκράτορας του Βυζαντίου (1034-1041)
Θαλαμηπόλος των Ανακτόρων επί Ρωμανού Γ' του Αργυρού, ταπεινής καταγωγής και πάσχων από επιληψία, ανήλθε στο θρόνο χάριν της ομορφιάς του και τον έρωτα που ενέπνευσε στην ερωτομανή Αυτοκράτειρα Ζωή Α' την Πορφυρογέννητη η οποία τον παντρεύτηκε και τον επέβαλε ως Αυτοκράτορα.
Για καλή του τύχη την διακυβέρνηση της χώρας ανέλαβε ο πανίσχυρος αδελφός του Ιωάννης ο Ορφανοτρόφος. Επί Βασιλείας του Μιχαήλ Δ' το Βυζάντιο χάριν των διαπρεπών στρατηγών του, τον Μανιάκην, τον Χαγέν, τον Β. Συναδηνόν, και τον νορβηγό Χάραλντ Σίγκουρντσον με τους μισθοφόρους Βαρράγγους διεξήγαγε επιτυχείς εκστρατείες κατά τις οποίες κατελήφθει η Σικελία, καταστράφηκαν οι στόλοι των Αράβων στο Αιγαίο και αποκρούσθηκαν οι επαναστατήσαντες Βούλγαροι.
Οι αυλικές ραδιουργίες δεν επέτρεψαν στους στρατηγούς αυτούς να συμπληρώσουν τις αποστολές τους, οι δε αντικαταστήσαντες αυτούς απόλεμοι και άπειροι έγινε αφορμή να απωλεσθεί η Σικελία, να κατέβουν οι Βούλγαροι το 1041 μέχρι την Θεσσαλονίκη από την οποία τελικά εξεδιώχθηκαν από τον Αλουσιάνο και να παραμείνει ανεξάρτητη η επαναστατημένη Σερβία.
Ο Μιχαήλ Δ' πέθανε τον Δεκέμβριο του 1041.
| Προηγούμενος Ρωμανός Γ' ο Αργυρός |
Αυτοκράτορας του Βυζαντίου ' |
Επόμενος Μιχαήλ Ε' ο Καλαφάτης |
