Ιωάννης Βλάχος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Ιωάννης Βλάχος (1880-1954) ήταν γιατρός & δήμαρχος Πατρέων.
Γενήθηκε στην Πάτρα και ήταν γιός του γιατρού Αχιλλέα Βλάχου. Ακολούθησε το ιατρικό επάγγελμα όπου και εκλέχτηκε υφηγητής της ιατρικής σχολής Πατρών. Στη συνέχεια γίνεται διευθυντής της παθολογικής κλινικής του δημοτικού νοσοκομείου. Δεν τον ενδιέφερε η πολιτική και έθεσε υποψηφιότητα για την θέση του δημάρχου ύστερα απο πολλές πιέσεις φίλων. Έτσι το 1925 εκλέγεται δήμαρχος με το Λαϊκό Κόμμα και παραμένει για άλλη μια τετραετία (1929-1934). Στην δεύτερη εκλογική διαμάχη υπερίσχυσε του αντιπάλου του, Ιωάννη Γκότση, για μόλις 8 ψήφους. Στις εκλογές του 1935 ηττάται απο τον Βασίλειο Ρούφο και αποσύρεται προσωρινά απο την πολιτική για να ξαναεπιστρέψει τον Οκτώβριο του 1941, ύστερα απο τον διορισμό του απο τις κατοχικές δυνάμεις. Παραιτήθηκε όμως ένα χρόνο αργότερα οταν διαπίστωσε οτι ήταν ένα εκτελεστικό όργανο.
Κατα τη διάρκεια της δημαρχίας του ιδρύθηκε ο Γλαύκος, ιδρύθηκε ο Ν.Ο.Π., ξεκίνησε η ονοματοδοσία των δρόμων της πόλεως, εγκαινιάστηκε το δικαστικό μέγαρο Πατρών καθώς και το Σκαγιοπούλειο ορφανοτροφείο. Επίσης ανακαίνισε το Δημαρχιακό Μέγαρο (1928) και ενίσχυσε με μπετόν Αρμέ τα θεμέλεια του Ιερού Ναού του Αγίου Ανδρέα.
Απεβίωσε στις 6 Φεβρουαρίου του 1954. Ήταν Α΄ ξάδερφος του Δημητρίου Γούναρη, του οποίου ήταν παρών στην εκτέλεση του. Η πολιτεία τον τίμησε δίνοντας το όνομα του σε μία οδό της πόλης. Το σπίτι που γεννήθηκε διατηρείται μέχρι και σήμερα και βρίσκεται μεταξύ Αράτου και Ζαΐμη επι της Μαιζώνος.
