Κουλ τζαζ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το στιλ της κουλ (ψυχρής) τζαζ θεωρείται από πολλούς ένα από τα ακραία σημεία της μέχρι σήμερα εξέλιξης της τζαζ μουσικής και αναπτύχθηκε περίπου στη δεκαετία του 1950. Στόχος του είδους αυτού είναι το "ψυχρό" και καθαρό παίξιμο, συνήθως περισσότερο εγκεφαλικό και λιγότερο συναισθηματικό, που επιτυγχάνεται με ανάλογη χρήση των οργάνων -- χαρακτηριστικό είναι εξάλλου πως κλασσικά όργανα όπως το φλάουτο εισάγονται στην τζαζ για πρώτη φορά. Μια τέτοια προσέγγιση της τζαζ γοήτευσε πολλούς νεαρούς λευκούς μουσικούς, ειδικότερα στην Καλιφόρνια και το Λος Άντζελες, για αυτό και συχνά αναφέρεται και ως σχολή της Δυτικής Ακτής. Ανάμεσα στους μουσικούς που υπηρέτησαν την κουλ τζαζ βρίσκονται οι Ντέηβ Μπρούμπεκ, Λένι Τριστάνο, Μπιλ Έβανς αλλά και ο Μάιλς Ντέηβις.
[Επεξεργασία] Κύριοι εκπρόσωποι
- Ντέηβ Μπρούμπεκ
- Τζέρι Μάλιγκαν
- Μάιλς Ντέηβις
- Μπιλ Έβανς
- Τσίκο Χάμιλτον
[Επεξεργασία] Μουσικά δείγματα
- Boplicity -- σύνθεση του Μάιλς Ντέηβις από τον δίσκο Birth of the Cool
(Πιθανόν να χρειαστείτε ειδικό λογισμικό για να ακούσετε τα παραπάνω μουσικά αρχεία)
| Τζαζ |
| Ράγκταϊμ – Τζαζ Νέας Ορλεάνης – Ντίξιλαντ – Μπούγκι – Σουίνγκ – Μπίμποπ – Κουλ τζαζ |
| Χαρντ μποπ – Φρι τζαζ – Φιούζον – Άσιντ τζαζ – Έθνο-τζαζ – Λάτιν τζαζ |
