Λεοπόλδος Α΄ του Βελγίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Λεοπόλδος Α΄, γιος του δούκα του Saxe-Coburg-Saalfeld Φραγκίσκου, ήταν ο πρώτος Βασιλιάς του Βελγίου, ιδρυτής της δυναστείας Saxe-Coburg-Gotha της χώρας αυτής.

Γεννήθηκε το 1790 στη Βαυαρία. Το 1816 παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Καρολίνα Αυγούστα της Ουαλλίας, κόρη του Βασιλιά του Ηνωμένου Βασιλείου Γεωργίου Δ΄. Η γυναίκα του πέθανε την επόμενη χρονιά στη διάρκεια τοκετού.

Το 1830, μετά την υπογραφή της συνθήκης ανεξαρτησίας της Ελλάδας, του προσφέρθηκε ο Θρόνος της χώρας. Αυτός όμως αρνήθηκε (και τη θέση κατέλαβε ο Όθων της Βαυαρίας). Τον επόμενο χρόνο, και έχοντας κηρύξει ανεξαρτησία από την Ολλανδία στις 4 Οκτωβρίου 1830, το Κοινοβούλιο του νεοσύστατου κράτους του Βελγίου του προσέφερε το Θρόνο, τον οποίο αυτός δέχθηκε στις 26 Ιουνίου 1831. Στις 21 Ιουλίου του ίδιου έτους ορκίστηκε «Βασιλεύς των Βέλγων», ημέρα που έκτοτε είναι Εθνική Εορτή.

Το 1832 παντρεύτηκε τη Μαρία Λουίζα της Ορλεάνης, κόρη του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου Φιλίππου, με την οποία απέκτησε 4 παιδιά.

Πέθανε στις 10 Δεκεμβρίου 1865 και τον διαδέχθηκε ο δευτερότοκος γιος του Λεοπόλδος Β΄.