Leopold I van België
Van Wikipedia
1790-1865 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Koning der Belgen | ||||||
|
||||||
|
Leopold George Christiaan Frederik1 (Coburg, 16 december 1790 – Laken, 10 december 1865), prins van Saksen-Coburg-Saalfeld (later van Saksen-Coburg en Gotha), hertog van Saksen, was van 1831 tot 1865 de eerste Koning der Belgen onder de naam Leopold I.
Inhoud |
[bewerk] Jeugd
Leopold werd geboren in het kasteel Ehrenburg in Coburg als derde zoon van hertog Frans van Saksen-Coburg-Saalfeld en Augusta van Reuss-Ebersdorf en Lobenstein.
In 1795 werd hij, nog slechts een kleuter, door Catharina de Grote benoemd tot kolonel in het Keizerlijk Regiment Izmailovski. Zeven jaar later werd hij generaal. Toen het hertogdom Saksen-Coburg-Saalfeld in 1806 door de troepen van Napoleon bezet werd, vertrok hij naar Parijs. Napoleon bood hem de positie van adjudant aan, maar Leopold weigerde. Leopolds broer had voordien hetzelfde aanbod afgeslagen. Nadien nam hij deel aan acties tegen Napoleon en in 1815 werd hij benoemd tot veldmaarschalk.
Leopold pendelde tussen Duitsland en Rusland en ook in Parijs was hij gekend. Leopold was een van de meest invloedrijke diplomaten uit zijn tijd. Hij nam ook deel aan het Weense Congres, waar hij mee geschiedenis schreef. Horstense de Beauharnais liet zich ontvallen nog nooit zo een mooie man te hebben ontmoet. Uit bronnen is geweten dat Leopold een van de meest aantrekkelijke partijen was en deze voorsprong werd uitgebuit door zijn moeder.
Op 2 mei 1816 trouwde hij met kroonprinses Charlotte Augusta, de enige dochter van de latere koning George IV van Engeland. Op 5 november 1817 baarde zij een doodgeboren zoon, na een zware bevalling. Zijzelf stierf de volgende dag. Leopold was in shock en kwam de klap nooit meer te boven. Hij moest dus als weduwnaar aan het Britse hof verderleven en zou nooit als prins-gemaal de Britse troon bestijgen. Doch kreeg hij van de Britse kroon een vergoeding. De banden met het Verenigd Koninkrijk bleven zeer hartelijk. Later werd hij zelfs oom van Victoria.
[bewerk] De Belgische kroon
In 1830 keerden de kansen. Leopold kreeg het aanbod om koning van Griekenland te worden, maar hij weigerde. Nadat op 4 oktober België zich van Nederland onafhankelijk had verklaard, werd Leopold door het Nationaal Congres gevraagd koning te worden van het nieuwe land. Leopold had alles wat het nieuwe land dacht nodig te hebben: een garantie van onafhankelijkheid. Bovendien sprak Leopold vloeiend Duits, Engels, Frans en een mondje Russisch. Het Nederlands was hij niet machtig, hoewel de meerderheid van zijn onderdanen die taal sprak. Enig minpuntje was dat de nieuwe koning protestants was. Onmiddellijk werd in de wet gezet dat Oranjes persona non grata waren in de Belgische koninklijke familie.
Leopold aanvaardde de uitnodiging en op 26 juni 1831 werd hij de eerste Koning der Belgen. De koning maakte wel bezwaar tegen de uiterst beperkte politieke functie van de monarch. Later sprak hij zelfs van een politieke dwangbuis. De koning kwam per boot van Engeland en kwam aan in Calais. Vanuit Calais werd hij met de koets naar De Panne gebracht, waarna hij in Veurne een maaltijd kreeg. Via Oostende, Brugge en Gent trok hij naar Laken. Op 21 juli legde hij op het Koningsplein in Brussel de eed af.
Nog geen twee weken later, op 2 augustus 1831, werd België binnengevallen door de Nederlanders. Gedurende een periode van acht jaar waren er schermutselingen, maar in 1839 werd de Belgische onafhankelijkheid officieel erkend door Nederland dat onder grote internationale druk stond. Willem I, Koning van Nederland, verklaarde zich pas in 1839 akkoord met het Verdrag der XXIV artikelen na een gebiedsafstand van Nederlands Limburg door het jonge koninkrijk België ten voordele van Nederland. In dat verdrag aanvaardden de toenmalige grootmachten de Belgische onafhankelijkheid in ruil voor haar neutraliteit.
Op 9 augustus 1832 trouwde Leopold te Compiègne voor de tweede maal, met prinses Louise van Orléans, dochter van koning Lodewijk Filips van Frankrijk. Deze verbintenis was een zuivere politieke zet, om Nederland ver weg te houden.
Zij kregen vier kinderen:
- Louis Philippe (24 juli 1833 - 16 mei 1834)
- Leopold (II) (9 april 1835 - 17 december 1909)
- Filips (24 maart 1837 - 17 november 1905), vader van Albert I
- Charlotte (7 juni 1840 - 19 januari 1927), huwde op 27 juli 1857 keizer aartshertog Maximiliaan en werd keizerin van Mexico.
In 1840 regelde Leopold het huwelijk tussen koningin Victoria van Engeland en Albert van Saksen-Coburg en Gotha; hij was van beiden de oom. In 1842 deed Leopold een mislukte poging om wetten betreffende kinder- en vrouwenarbeid in te voeren. Onder zijn bewind werd ook een mislukte kolonisatiepoging ondernomen in Santo Tomas (Guatemala) door de Compagnie Belge de Colonisation.
Leopolds diplomatie slaagde erin België neutraal te houden in de revoluties van 1848. De koning - zelf protestant - was medeverantwoordelijk voor het feit dat de ca. 7.000 protestanten van het land hun wettelijke gelijkstelling (daterend van 1802) voortgezet zagen. Leopold was daarnaast een bekend lid van de loge.
Leopold had ook een meer dan twintig jaar durende relatie met Arcadie Claret. Met haar kreeg hij 2 zonen: Georg (1849-1904) en Arthur (1852-1940). De koning gaf zijn buitenechtelijke zoons de titel "Baron von Eppinghoven".
Koningin Louise-Marie stierf op 11 oktober 1850. Vijftien jaar later, op 10 december 1865 in Laken, volgde Koning Leopold haar. Zijn laatste woord was duidelijk, "Charlotte"... De eerste Koning der Belgen ligt begraven in de kerk van Laken. Hij rust er in de Koninklijke crypte tussen al zijn opvolgers en familie.
[bewerk] Portretgalerij
1Zijn tweede voornaam wordt ook als Georg of Joris vermeld. In het Duits luidden zijn namen Leopold Georg Christian Friedrich, in het Frans Léopold Georges Chrétien Frédéric.
[bewerk] Trivia
- In 2005 was hij ook één van de kansmakers op de titel De Grootste Belg, maar haalde de uiteindelijke nominatielijst niet en strandde op nr. 70 van diegenen die net buiten de nominatielijst vielen.
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Leopold I of Belgium op Wikimedia Commons. |