Ρομαντική μουσική
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
| Ιστορία της κλασικής μουσικής | |
| Μεσαιωνική μουσική | (6ος αιώνας – 1500) |
| Αναγεννησιακή μουσική | (1500 – 1600) |
| Μπαρόκ μουσική | (1600 – 1750) |
| Κλασική περίοδος | (1730 – 1830) |
| Ρομαντική μουσική | (1815 – 1910) |
| Σύγχρονη εποχή | (1910 – σήμερα) |
Ρομαντική ονομάζεται η μουσική που ανήκει στο ευρύτερο πνευματικό κίνημα που εμφανίστηκε στο τέλος του 18ου αιώνα στη Γερμανία και διαδόθηκε κατά τις πρώτες δεκαετίες του 19ου στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Η περίοδος αυτή χαρακτηρίζεται από έντονες αναφορές σχετικά με την ελευθερία του ανθρώπου, την παιδεία του, την σχέση του με τη φύση αλλά και τον άνθρωπο. Κυριαρχεί μία τάση απελευθέρωσης των συναισθημάτων που δεν υπήρχε στις προηγούμενες εποχές και οι καλλιτέχνες εκφράζουν τον πόνο, την αγάπη, την χαρά χωρίς να αισθάνονται την ανάγκη να τα καλύψουν.
Αυτές όλες οι τάσεις ήταν φυσικό να επηρεάσουν την τέχνη στο σύνολό της και φυσικά και τη μουσική που από την πλευρά της εκφράζει όλες αυτές τις επιθυμίες και τα αισθήματα με νέες τεχνικές όπως:
- Αλλοιωμένες συγχορδίες
- Συνεχείς μετατροπίες (αλλαγές τονικών κέντρων - κλιμάκων)
- Πληθωρικότητα στη μελωδική έκφραση
- Πλούσιες σε ηχοχρώματα ενορχηστρώσεις και πολυπληθείς ορχήστρες
Οι παρτιτούρες των ρομαντικών είναι γεμάτες σημειώσεις σχετικά με την εκτέλεση του έργου έτσι ώστε να μην αφήνουν μεγάλο περιθώριο αυτοσχεδιασμού ενώ ένα είδος που αναπτύσσεται έντονα στην περίοδο αυτή είναι η "Προγραμματική Μουσική". Σε αντίθεση με την "Απόλυτη Μουσική" που στηρίζεται στην καθαρή έμπνευση, η προγραμματική μουσική προσπαθεί να απεικονίσει παραστάσεις ή συναισθήματα χρησιμοποιώντας τα εκφραστικά μέσα που προσφέρουν τα μουσικά όργανα, όπως αντίστοιχα χρησιμοποιούν οι ζωγράφοι τα χρώματα.
Σημαντικά γεγονότα της εποχής είναι και η ανάπτυξη της τεχνικής της ενορχήστρωσης και οι βελτιώσεις και αλλαγές στην όπερα.
[Επεξεργασία] Κυριότεροι εκπρόσωποι
Πολλοί είναι οι σημαντικοί συνθέτες που άφησαν αξιόλογο έργο:
- Ρίχαρντ Βάγκνερ (1813-1883) Γερμανός
- Τζουζέπε Βέρντι (1813-1901) Ιταλός
- Λουίτζι Κερουμπίνι (1760-1842) Ιταλός
Νικολό Παγκανίνι
- Μούτσιο Κλεμέντι (1752-1832) Ιταλός
- Ρουτζέρο Λεονκαβάλο (1857-1919) Ιταλός
- Φραντς Λιστ (1811-1886) Ούγγρος
- Γκούσταβ Μάλερ (1860-1911) Αυστριακός
- Φέλιξ Μέντελσον-Μπαρτόλντυ (1805-1847) Γερμανός
- Έκτωρ Μπερλιόζ (1803-1869) Γάλλος
- Ζωρζ Μπιζέ (1838-1857) Γάλλος
- Γιοχάνες Μπραμς (1833-1897) Γερμανός
- Γκαετάνο Ντονιτσέτι (1797-1848) Ιταλός
- Νικολό Παγκανίνι (1782-1840) Ιταλός
- Τζάκομο Πουτσίνι (1858-1924) Ιταλός
- Καμίγ Σαιν-Σανς (1835-1921) Γάλλος
- Φρεντερίκ Σοπέν (1810-1849) Πολωνός
- Ρόμπερτ Σούμαν (1810-1856) Γερμανός
- Φραντς φον Σουπέ (1819-1859) Αυστριακός
- Γιόχαν Στράους (1825-1899) Αυστριακός
- Καρλ Τσέρνυ (1791-1857) Αυστριακός
- Σεζάρ Φρανκ (1822-1890) Γάλλος
- Γκαμπριέλ Φωρέ (1845-1924) Γάλλος
- Πιότρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι (1840-1893) Ρώσος
[Επεξεργασία] Οι Εθνικές Σχολές στην Ευρώπη
Με τον όρο Εθνικές Σχολές, εννούμε την τάση των συνθετών της εποχής, να χρησιμοποιούν στη μουσική τους στοιχεία της παραδοσιακής μουσικής των χωρών τους, χωρίς όμως να αποφεύγουν να δανείζονται στοιχεία και από τη δύση, ακολουθώντας τα μοτίβα της Κλασικής Ευρωπαϊκής Μουσικής.
Μια από τις πιο σημαντικές Σχολές είναι η Ρωσική που ξεκινά από το 1836 όπου ανεβαίνει στην Αγία Πετρούπολη το έργο του Μιχαήλ Ιβάνοβιτς Γκλίνκα (1804-1857) "Μια ζωή για τον Τσάρο", που σημαδεύει το ξεκίνημα της έντεχνης μουσικής στη Ρωσία.
Τα αχνάρια του ακολουθούν αρκετοί Ρώσοι συνθέτες, ενώ είναι πολύ γνωστή μια ομάδα από πέντε Ρώσους συνθέτες:
- Σέζαρ Αντόνοβιτς Κούι (1835-1918)
- Μοντέστ Πέτροβιτς Μουσόργκσκυ (1839-1881)
- Μίλυ Αλεξέγιεβιτς Μπαλακίρεφ (1837-1910)
- Αλεξάντερ Μποροντίν (1833-1887)
- Νικολάι Αντρέγιεβιτς Ρίμσκυ-Κόρσακωφ (1844-1908)
Άλλες σημαντικές Εθνικές Σχολές και οι εκπρόσωποί τους ήταν:
- της Νορβηγίας με τον Έντβαρντ Γκρηγκ (1843-1907)
- της Φινλανδίας με τον Γιαν Σιμπέλιους (1865-1957)
- της Τσεχοσλοβακίας με τον Μπέντριχ Σμέτανα (1824-1884), τον Αντονίν Ντβόρζακ (1840-1904) και τον Λέος Γιάνατσεκ (1854-1928)
- της Ρουμανίας με τον Ζωρζ Ενέσκου (1881-1955)
[Επεξεργασία] Δείτε επίσης
| Ρομαντισμός | |
|---|---|
| 18ος αιώνας - 19ος αιώνας | |
| Ρομαντική μουσική: Μπετόβεν - Παγκανίνι -
Σούμπερτ - Μπερλιόζ - Μέντελσον - Σοπέν - Σούμαν - Λιστ - Βάγκνερ - Βέρντι - Μπραμς - Τσαϊκόφσκι - Η Ομάδα των Πέντε - Ντβόρζακ - Γκριγκ |
|
| Ρομαντική λογοτεχνία: Μπλέηκ - Μπερνς - Μπάυρον - Κόλριτζ - Γκαίτε - Ουγκώ - Κητς - Λαμαρτίνος - Λεοπάρντι - Λέρμοντοφ - Μιτσκίεβιτς - Νερβάλ - Νοβάλις - Πούσκιν - Σέλλεϋ - Σλοβάτσκι - Γουόρντσγουορθ | |
| Εικαστικές τέχνες και Αρχιτεκτονική: Μπρούλοφ - Κόνσταμπλ - Κορό - Ντελακρουά - Φρίντριχ - Ζερικώ - Νεογοτθική Αρχιτεκτονική - Γκόγια - Σχολή του Hudson River - Λετζ - Κίνηση των Ναζαρηνών - Πάλμερ - Τέρνερ | |
| Ρομαντική διανόηση: Βοημιανισμός - Ρομαντικός εθνικισμός | |
| << Διαφωτισμός | Βικτωριανή τέχνη >> Ρεαλισμός >> |
