Ευγένιος Ντελακρουά
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ευγένιος Ντελακρουά (γαλλικά Eugène Ferdinand Victor Delacroix) (26 Απριλίου 1798, 13 Αυγούστου 1863). Μεγάλος Γάλλος ρομαντικός ζωγράφος του 19ου αιώνα, που επηρέασε την ζωγραφική συμβάλωντας στην ανάπτυξη του ιμπρεσιονισμού. Εμπνεύστηκε από ιστορικά γεγονότα όπως η Ελληνική και η Γαλλική Επανάσταση, καθώς και από ένα ταξίδι του στο Μαρόκο.
Γεννήθηκε στις 26 Απριλίου 1798 στο Charenton-Saint Maurice και ήταν το τέταρτο παιδί του Σαρλ Ντελακρουά, υπουργού Εξωτερικών του Διευθυντηρίου αν και εικάζεται ότι ο πραγματικός του πατέρας ήταν ο Ταλλεϋράνδος, διάσημος διπλωμάτης στον οποίο ο Ευγένιος έμοιαζε στην εμφάνιση και χαρακτήρα. Ο Σαρλ Ντελακρουά πέθανε το 1805 και η μητέρα του το 1814 αφήνοντάς τον Ευγένιο ορφανό στην ηλικία των 16. Το 1815 μαθήτευσε κοντά στον ζωγράφο Πιέρ-Ναρκίς Γκέριν και το 1816 μπήκε στην σχολή καλών τεχνών. Το 1822 παρουσίασε στο Σαλόνι Παρισιού τον πίνακά του «η βάρκα του Δάντη». Το 1824 παρουσίασε την «Σφαγή στην Χίο», εμπνευσμένος από το πραγματικό γεγονός της Ελληνικής επανάστασης, και ο πίνακας αγοράστηκε από την Γαλλική κυβέρνηση για 6000 φράγκα.
Εντυπωσιασμένος από τις τεχνικές των Άγγλων ζωγράφων όπως του Τζον Κόνσταμπλ, ταξίδεψε στην Αγγλία το 1825 όπου επισκέφθηκε πολλές γκαλερί και θέατρα και επηρεάστηκε από την αγγλικό πολιτισμό. Επίσης έκανε την εικονογράφηση μιας Γαλλικής έκδοσης του Φάουστ με 17 λιθογραφίες, και διάφορων έργων του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ και του Σερ Ουώλτερ Σκωτ.
Μεταξύ 1827 και 1832 παρουσίασε πολλά μεγάλα έργα με ιστορικά θέματα. Το 1827 παρουσίασε στο Σαλόνι τον «Θάνατο του Σαρδανάπαλου» εμπνευσμένο από την ποίηση του Λόρδου Μπάϋρον. Εντυπωσίασε και πάλι το κοινό με το σημαντικότερο και τελευταίο ρομαντικό έργο του, το «η Ελευθερία οδηγεί τον λαό», εμπνευσμένο από την Γαλλική επανάσταση του 1830. Ο πίνακας αγοράστηκε και αυτός από την Γαλλική κυβέρνηση αλλά χάρη στην αντίδραση κάποιων αξιωματούχων που θεωρούσαν την προώθηση της ιδέας της ελευθερίας ανατρεπτική, αποσύρθηκε από την κοινή θέα. Παρ'όλα αυτά πήρε αρκετές εργολαβίες για τοιχογραφίες σε δημόσια κτίρια.
Το 1832 ταξίδεψε για 6 μήνες στο Μαρόκο όπου ο αρχαίος και εξωτικός πολιτισμός των αράβων τον ενέπνευσε εκ νέου στην δημιουργία έργων όπως «Οι Φανατικοί της Τανγκέρης» (1837-1838), «Ο Σουλτάνος του Μαρόκου και η Ακολουθία του» (1845), «Κυνήγι Λιονταριών» (1854), «Άραβας Σελλώνοντας το Άλογό του» (1855). Οι «Γυναίκες του Αλγερίου» έκαναν μεγάλη επιτυχία στο Σαλόνι του 1834. Το 1833 ζωγράφισε τις τοιχογραφίες στο βασιλικό δωμάτιο του παλατιού των Βουρβώνων, και συνέχισε με διάφορα έργα για το Λούβρο και το Ιστορικό Μουσείο στις Βερσαλλίες, μέχρι το 1861. Μετά την Γαλλική Επανάσταση του 1848, ο Ναπολέων Γ' επέτρεψε την δημόσια εμφάνιση του έργου «Η Ελευθερία οδηγεί τον λαό», το οποίο σήμερα εκθέτεται στο μουσείο του Λούβρου.
Άλλα έργα του είναι «το Ναυάγιο του Δον Χουάν», «η Μήδεια πριν σκοτώσει τα παιδιά της», «η είσοδος των Σταυροφόρων στην Κωνσταντινούπολη» και ένα πορτρέτο του συνθέτη Φρεντερίκ Σοπέν. Έργα του εμπνευσμένα από την Ελληνική επανάσταση είναι «η Σφαγή της Χίου», «Έφιππος Έλληνας Αγωνιστής», «η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου» και «η Μάχη του Γκιαούρη με τον Πασά».
Το 1855 εξέθεσε 48 πίνακες στην Διεθνή Έκθεση Παρισιού και έγινε δεκτός στην Ακαδημία μετά από την όγδοη αίτησή του. Κάνοντας τοιχογραφίες πολλές ώρες όρθιος επάνω σε σκαλωσιές μισοτελειωμένων κτιρίων, αρρώστησε και αποσύρθηκε. Πέθανε στις 13 Αυγούστου 1863 στο Παρίσι.
[Επεξεργασία] Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Ευγένιος Ντελακρουά: ένας ρομαντικός δανδής
- Βιογραφικό & έργα του
- Συλλογή έργων του Ντελακρουά
- Σημαντικοί ζωγράφοι - Ντελακρουά (γαλλικά)
- Μουσείο Ντελακρουά (γαλλικά)
- Art Gallery - Ευγένιος Ντελακρουά
| Ρομαντισμός | |
|---|---|
| 18ος αιώνας - 19ος αιώνας | |
| Ρομαντική μουσική: Μπετόβεν - Παγκανίνι -
Σούμπερτ - Μπερλιόζ - Μέντελσον - Σοπέν - Σούμαν - Λιστ - Βάγκνερ - Βέρντι - Μπραμς - Τσαϊκόφσκι - Η Ομάδα των Πέντε - Ντβόρζακ - Γκριγκ |
|
| Ρομαντική λογοτεχνία: Μπλέηκ - Μπερνς - Μπάυρον - Κόλριτζ - Γκαίτε - Ουγκώ - Κητς - Λαμαρτίνος - Λεοπάρντι - Λέρμοντοφ - Μιτσκίεβιτς - Νερβάλ - Νοβάλις - Πούσκιν - Σέλλεϋ - Σλοβάτσκι - Γουόρντσγουορθ | |
| Εικαστικές τέχνες και Αρχιτεκτονική: Μπρούλοφ - Κόνσταμπλ - Κορό - Ντελακρουά - Φρίντριχ - Ζερικώ - Νεογοτθική Αρχιτεκτονική - Γκόγια - Σχολή του Hudson River - Λετζ - Κίνηση των Ναζαρηνών - Πάλμερ - Τέρνερ | |
| Ρομαντική διανόηση: Βοημιανισμός - Ρομαντικός εθνικισμός | |
| << Διαφωτισμός | Βικτωριανή τέχνη >> Ρεαλισμός >> |
