Σίνκλερ Λιούις
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Σίνκλερ Λιούις (7 Φεβρουαρίου 1885 – 10 Ιανουαρίου 1951) ήταν Αμερικανός λογοτέχνης. Γεννήθηκε στη Μινεσότα των Η.Π.Α. και ήταν γιος γιατρού. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ. Το πρώτο του σημαντικό έργο με το οποίο έγινε γνωστός, ήταν το μυθιστόρημα Μέιν Στριτ (Κεντρικός Δρόμος, 1920), που απέσπασε την προσοχή των κριτικών και του κοινού και κυκλοφόρησε πλατιά. Στο έργο αυτό ο Λιούις έκανε μια ρεαλιστική καταγγελία της κενότητας και του συντηρητισμού της αμερικανικής επαρχίας. Ακολούθησε το Μπάμπιτ (1922), όπου περιγράφει τη ζωή των νεόπλουτων της εποχής του, από τους οποίους διαμορφώθηκε αργότερα το σύμβολο του μέσου Αμερικανού. Στο Άροουσμιθ (1925) πραγματεύεται το θέμα της επιστημονικής έρευνας, ενώ στο Έλμερ Γκάντρι (1927) καυτηριάζει την αμερικανική εκκλησία. Για το Άροουσμιθ βραβεύτηκε το 1926 με το βραβείο Πούλιτζερ, το οποίο όμως αρνήθηκε. Στο μυθιστόρημά του Ντόντσγουερθ (1929) επανέρχεται στο θέμα του Μπάμπιτ, αλλά αυτή τη φορά ασχολείται με την απογοήτευση του τύπου του νεόπλουτου, που ανακαλύπτει την κενότητά του.
Δημοσίευσε διάφορα μυθιστορήματα και άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά. Το 1930 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ της Λογοτεχνίας, το οποίο δόθηκε τότε για πρώτη φορά σε Αμερικανό λογοτέχνη. Το 1936 το Πανεπιστήμιο του Γέιλ τον ανακήρυξε επίτιμο διδάκτορα της Φιλολογίας. Τη δεκαετία 1930-1940 στράφηκε στο θέατρο και συνεργάστηκε στη συγγραφή των έργων Τζεϊχόκερ, Αυτό δε μπορεί να συμβεί εδώ και Η Άντζελα είναι εικοσιδυό χρονών.
Αναγνωρίζεται ως ένας από τους μεγαλύτερους μυθιστοριογράφους των Η.Π.Α. Έγραψε ακόμη τα έργα: Από βασιλικό αίμα, Κας Τιμπερλένου, Ένας τόσο απέραντος κόσμος, Οι αθώοι, Έργο τέχνης, Γεδεών Πλάνις κ.ά.
