Adjuvilo

El Vikipedio

Adjuvilo estas planlingvo, bazita sur Esperanto. Ĝin kreis en 1910 Claudius Colas (1884-1914), kiu uzis la pseŭdonimon Profesoro V. Esperema. La projekto ŝajnas kompromison inter ido kaj Esperanto.

[redaktu] Ĉefaj trajtoj

• Neuzo de ĉapelitaj literoj;
• Anstataŭigo de kv per qu (kvin>quin);
• forpelo de akuzativo;
• pluralo en -s;
• anstataŭigo de fina -s en verboj per -n, imperativo en -en;
• plia latinigo de vortprovizo;

[redaktu] Specimenoj

• Patro nia:

Patro nosa qua estan en cielos, santa esten tua nomo, advenen tua regno, esten farata tua volo, quale in cielos, tale anke sur la tero. Nosa pano omnadaga donen a nos hodie ; nosas ofendos pardonen a nos quale nos pardonan a nosas ofendantos, e ne lasen nos fali en tento, ma liberifen nos de malbono. Amen.

• "Un ex meas amikos, qua habitan en Paris kun sua familio, havan multas infantos; quin filios e tri filiinos". (Unu el miaj amikoj, kiu loĝas en Parizo kun sia familio, havas multajn geinfanojn; kvin filojn kaj tri filinojn).

[redaktu] Bibliografio

Colas, Claudius: L' Adjuvilo. Paris: Gamber, 1910. 32 paĝoj.

[redaktu] Eksteraj ligoj

  http://www.ikue.org/tit910_00.html

  http://groups.yahoo.com/group/adjuvilo/

  http://tech.groups.yahoo.com/group/esp-novo/files/Antauaj%20Reformprojektoj/

Ĉi tiu artikolo pri "Adjuvilo" ankoraŭ estas ĝermo pri lingva temo. Vi povas helpi pluredakti ĝin post klako al la butono «redaktu». Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi.