Jean-François Marmontel
El Vikipedio
Jean-François MARMONTEL (naskiĝis la 11-an de julio 1723, mortis la 31-an de decembro 1799) estis franca verkisto.
Li naskiĝis en Bort-les-Orgues, Corrèze, kiel filo de tajloristo. Li studis teologion kaj fariĝis profesoro en Toulouse. Invitite de Voltaire li en la jaro 1745 ekvivis en Parizo. En 1763 li fariĝis membro de la Académie française. Li mortis en Abloville apud Saint-Aubin-sur-Gaillon, Eure.
Sian literaturan karieron li komencis per poemoj kaj tragedioj - sed tiuj ne rikoltis grandan atenton. Por la enciklopedio Encyclopédie ou dictionnaire raisonné des sciences, des arts et des métiers eldonita de Denis Diderot li verkis literatursciencajn artikolojn, kiuj en la jaro 1787 kune kun aliaj samspecaj tekstoj aperis en la kolekto Eléments de littérature. Famaj estas ĉefe lia romano Bélisaire kaj la rakonto Les Incas, kiu kritikas religian fanatismon antaŭ la fono de la konkero de Peruo.
[redaktu] Listo de verkoj
- Contes moraux (rakontoj, 1761)
- Nouvaux contes moraux (rakontoj, 1765)
- Bélisaire (romano, 1767)
- Les Incas (rakonto, 1777)
- Eléments de littérature (kolekto, 1787)
- Mémoires d'un père pour serir à l'instruction de ses enfants (memoroj, eld. 1807)
