بدیع‌الزمان فروزانفر
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
استاد بدیع الزمان فروزانفر (28 ربیع الثانی 1322 روستای بشرویه از توابع طبس - 16 اردیبهشت 1349 تهران) از اساتید برجسته زبان و ادبیات فارسی می باشد
بزرگترین چهره آکادمیک و محقق ادبیات فارسی که بزرگان ادبیات معاصر ازجمله: دکتر عبدالحسین زرینکوب - دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی - دکتر ذبیح الله صفا - دکتر سید محمد دبیرسیاقی - دکتر محمد جعفر محجوب -دکتر سیمین دانشور - دکتر جلیل تجلیل - دکتر محمدامین ریاحی -دکتر محمد علی اسلامی ندوشن - دکتر حسینعلی هروی - دکتر سید جعفر شهیدی و... همگی به شاگردی او افتخار می کنند.او خود شاگرد دهخدا بود. علامه دهخدا درسال 1314 مدرک دکترایش را امضا و او را به سمت استادی دانشگاه تهران منصوب کرد. او بنیانگذار نهضت تحقیق در متون کلاسیک ادبیات فارسی و تصحیح آنها بود.شاهکارش تصحیح "کلیات شمس تبریزی" است. حافظه قوی فروزانفر به همراه هوش سرشارش در ادراک متون ادبی او را به ادیبی فوق العاده تبدیل کرده بود.
