بلز پاسکال
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بلز پاسکال دانشمندی فرانسوی بود.
بلز پاسکال ریاضیدان، فیلسوف و فیزیکدان فرانسوی ۱۹ ژوئن ۱۶۲۳ در کلرمون واقع در مرکز فرانسه – ۱۹ اوت ۱۶۶۲ در پاریس، به دنیا آمد. کسی که او را «پاک‌ترین موجود جهان» نامیده اند. پدرش ریاست اداره مالیات کلرمون را به عهده داشت. خواهرش ژیلبرت زندگی نامه او را نوشت و خواهر دیگرش ژاکلین او را به صومعه کشانید تا خودش را وقف کلیسا کند و در واقع موجب مرگ او و بی بهره شدن جهان دانش از وجود یک نابغه شد. پدرش به خاطر تحصیل او، از کار خود استعفا کرد و خانواده را به پاریس آورد (۱۶۳۹) در بیست و پنج سالگی فعالیت‌های علمی خود را رها کرد و به دیر «ژان سنیست ها» رفت چرا که «ژان سن» معتقد بود «دانش یک شهود روانی است شبیه اشتهای جسمی» و این همان پاسکال است که زمانی به شوهر خواهرش نوشته بود :«... گمان نمی‌کنم ناچار باشیم اندیشه‌ها و حکم‌هایی را که از گذشته به ما رسیده است، بپذیریم، مگر آنکه استدلالی منطقی و بی تردید داشته باشند و به نظر من نهایت ضعف و نادانی است که به حقیقت‌های روشن و مسلم گردن ننهیم و به اندیشه‌های کهنه خود باور داشته باشیم.»
[ویرایش] فعالیت‌های علمی
پاسکال در ۱۲ سالگی بسیاری از قضیه‌های هندسه اقلیدسی را پیش خود اثبات کرد. در ۱۶ سالگی قضیه‌ای از هندسه تصویری را کشف کرد (قضیه پاسکال)، در همان سال کتاب «مقاطع مخروطی» را نوشت. در سال ۱۶۴۰ نخستین ماشین حساب را ساخت، نظریه احتمال را بنیان گذاشت. به جز آن کشف‌هایی در «تعادل آب گون ها»، «فشار هوا» و غیر آن دارد. او کارهای مهمی در هیدروستاتیک (که به همین سبب واحد فشار، پاسکال نامیده می‌شود) انجام داد و بحثهایش با فرما در مورد مساله دومره نظریه احتمال را بنا نهاد.
مثلث خیام-پاسکال یا نمودار ضریب دو جمله ای، از آن او نبوداما وی آن را در محاسبه‌های احتمالش به کار برد. پاسکال در کار مربوط به یافتن مساحتهای اشکال منحنی الخط نیز شرکت داشت، کاری که منجر به حساب دیفرانسیل و انتگرال شد.
در کلیسا وقتی در ۱۶۶۸ به درد دندان مبتلا شد، برای نجات از درد به ریاضیات پناه برد و در ۸ روز کتابی درباره انتگرال‌ها و دیگر کشف‌های خودش نوشت (در سال ۱۶۵۹ رساله‌ای درباره محاسبات دیفرانسیلی نوشته بود). او سرانجام در سال ۱۶۶۲ در گذشت.
