بوی گندم (آهنگ)
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بوی گندم عنوان ترانه‌ای بود از شهیار قنبری و با صدای داریوش اقبالی. اجرای این آهنگ در میانه دهه پنجاه خورشیدی باعث شد تا خواننده، آهنگساز (واروژان) و شاعر ترانه جملگی به زندان بیافتند.
شهیار قنبری در مقدمه کتاب دریا در من گفته است که مأموران ساواک از وی خواستند تا در ازای آزادی ترانه‌ای در ستایش از محمدرضا پهلوی بخواند، اما نپذیرفت. سپس ایرج جنتی‌عطایی دو آهنگ طلایه‌دار و رسول رستاخیز را سرود و با صدای داریوش ضبط و پخش شد. این دو ترانه به ظاهر در مدح شاه سابق است، بخصوص که رسول رستاخیز اشاره‌ای به نام حزب رستاخیز در خود نهفته دارد.
[ویرایش] منبع
- دریا در من، مجموعه اشعار شهیار قنبری
