شهیار قنبری
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شهیار قنبری زاده ۶ مرداد ۱۳۲۹ خورشیدی در تهران, شاعر, ترانهسرا و خواننده ایرانی است. شهیار فرزند حمید قنبری صداپیشه و خواننده ایرانی است. غالباً نام وی به اشتباه «شهریار» گفته میشود.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] زندگی
شهیار قنبری به سال ۱۳۲۹ در خانوادهای اهل هنر به دنیا آمد. کار ادبی را از نوجوانی آغاز کرد و در آن زمان برای نشریه اطلاعات کودکان داستان کوتاه مینوشت, گاه نیز اشعاری میسرود. سپس برای ادامه تحصیل در رشته ادبیات به کمبریج رفت.
شهیار پس از بازگشت به ایران سرودن ترانه را آغاز کرد و نخستین ترانه او را گوگوش با عنوان ستاره آی ستاره اجرا کرد. یکی از ترانههای بعدی این دو دیگه اشکم واسه من ناز میکنه نخستین ترانه شهیار بود که از رادیو پخش شد.
شهیار قنبری به دلیل نوآوری در واژه و مضمون سرآغاز ترانه مدرن فارسی است. این نکته را شاعرانی نظیر اردلان سرفراز تأیید کردهاند.
همکاری شهیار و واروژان در حقیقت شروع دوران دیگری از زندگی هنری وی است. نخستین ترانه این دو با عنوان بوی گندم با اجرای داریوش خواننده معترض ایرانی باعث شد تا خواننده، آهنگساز و شاعر هر سه به زندان بیافتند.
طی سالهای بعد شهیار با خوانندگان مشهوری نظیر داریوش، ستار، و ابی همکاری کرد.
[ویرایش] آثار
[ویرایش] کتاب
- درخت بیزمین
- یک دهان سرخ آواز
- دریا در من
[ویرایش] آلبومها
- صدای درخت بیزمین
- در مهرآباد
- سفرنامه
- برهنگی
- قدغن
- Rewind me in Paris, I love you
[ویرایش] فیلمها
- چهره آشنا کارگردانی حسن خردمند
- خانه خراب نصرت کریمی
- شام آخر کارگردان و نویسنده فیلمنامه خودش بود
- هجرت
[ویرایش] منبع
- دریا در من، مجموعه اشعار شهیار قنبری