دارالفنون
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
دارُالفُنون نام مدرسهای است که به ابتکار امیرکبیر در زمان ناصرالدینشاه برای آموزش علوم و فنون جدید در تهران تأسیس شد. در دارالفنون استادان هر چندوقت یک بار به فرنگ میرفتند تا علوم جدید را فرا گیرند.میشود گفت که دارالفنون نخستین دانشگاه تاریخ ایران پس از اسلام میباشد چه که تا دیرزمانی همه دانشگاههای خارجی را در نوشتههای ایرانی دارالفنون میخواندند.
[ویرایش] نام برخی از معلمان دارالفنون
- دکتر ژرژ (پزشکی)
- دکتر گالی (جراحی)
- موسیو دانتان (تاریخ طبیعی)
- موسیو المر (شیمی)
- موسیو داوید (مهندسی)
بدیع اله واجد سمیعی (ریاضی)