دهستان حومه (بخش مرکزی بندر لنگه)
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
حومه منطقهای گستردهای است از توابع بخش مرکزی شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان واقع در جنوب ایران. مرکز حومه «بندر کنگ» است، بندر نقطهای است در کرانه دریا که کشتیها در کنار آن پهلو میگیرند و یا لنگر میاندازند تا در آنجا بارگیری و یا بار خود را تخلیه نمایند.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] کنگ
شهری آباد وپر رونق است، در زمان قدیم کنگ یکی از مراکز مهم دولت برتغال بوده، در زمانی که پرتغالیها تسلط بر خلیج فارس و منطقه داشتهاند، پرتغالیها لنگرگاهی در کنگ ساخته بودند که کشتیهای بزرگ خودرا در آن لنگر میکردند، همچنین قلعه بزرگی ساخته بودند که مقر حکم آنها بود، آثار این قلعه در کنار دریا باقی ماندهاست، وقتی که آب دریا مَدّ مییابد آب اطراف بقایای این قلعه فرامی گیرد، اما وقتی که آب دریا جزر است قسمتی بزرگی از قلعه نمایان میشود، این قلعه در پیش مردم کنگ به قلعه پرتغالیها معروف است.
[ویرایش] راه قلعه لشتان
روایت است که از قلعه پرتغالیها تا قلعه لشتان که بر فراز کوههای بار چاه واقع است راهی زیر زمینی که قسمتی از این راه مانند تونل ساخته بودند و از کنگ به قلعه لشتان میرفتند، مخصوصاً در ایام جنگ و شورش و آشوب، از این راه نیز ذخیره و مهمات برای کسانی که در قلعه لشتان سنگر گرفته بودند، میرساندند.
[ویرایش] دریانوردان کنگ
در دوران قدیم در بندر کنگ ۳۰ کشتی بزرگ وجود داشته که به سرپرستی ملاحان برجسته کنگی به وسیله آنها بر دریا سوار میشدهاند و سفرهای دراز به سوی هند، افریقا، بصره، مومباسا، و خرمشهر سفر میکردند، و کالاهای بازرگانی مانند: خرما، ورد، مستکی، جوز، و لوز، سجاده، به هند و افریقا و مومباسا میبردند، واز آنجا چوب و چای و پارچه به بندر کنگ میآوردند، گاهی این کشتیها در منطقهای بنام «کوران» در رأس جزیره قشم لنگر میانداختند و بعد از مدتی توقف واستراحت به سفر خودشان ادامه میدادند، و گاهی هم برای اصلاح کشتیهای خود در آنجا میرفتند.
بندر کنگ واطراف آن جزو حومه بندر لنگه به شمار میآید، در کنگ مساجد متعددی و مغازههای گوناگونی وجود دارد. بیشتر اهل کنگ از پیروان امام شافعی هستند و به زبان فارسی تکلم میکنند اما نوشته آنها به زبان عربی است و نامهها و سندها بزبان عربی تدوین مینمایند.
دارای تأسیسات چونی برق، لولهکشی، بانک، مسجد، آب انبار (برکه)، دبستان و دبیرستان است.
[ویرایش] برکه دریا دولت
در بیرون از شهر کنگ از سمت شمال یک برکهای بسیار بزرگ وجود دارد که آن را «برکه دریا دولت» میگویند، به خاطر بزرگی غیر قابل تصور این برکه «دریا دولت» نامیده شدهاست، به خاطر وسعت این برکه فقط نیم سقف دارد و سقفش کامل نیست مانند سایر برکهها که سقف کامل دارند.
خانههای قدیمی کنگ از سنگ و گچ ساخته شدهاست و در بالای آنها بادگیر وجود دارد، بویژه خانههای بازرگانانی که در آن دوران در بندر کنگ زندگی میکردند.
[ویرایش] منابع
- الوحیدی الخنجی، حسین بن علی بن احمد، «تاریخ لنجه» ، چاپ دوم، دبی: دار الأمة للنشر والتوزیع، ۱۹۸۸ میلادی به (عربى).
- محمد صدیق ، عبدالرزاق، «صهوة الفارس فی تاریخ عرب فارس» ، چاپ اول ، شارجه: چاپ خانه المعارف، ۱۹۹۳ میلادی به (عربى).
- العصیمی ، محمد بن دخیل، «عرب فارس» ، چاپ اول، دمام (عربستان سعودی): انتشاراتی الشاطیء الحدیثة، ۱۴۱۸ هجری قمری به (عربى).
- حاتم ، محمد بن غریب، «تاریخ عرب الهولة» ، چاپ اول، قاهره: دارالعرب للطباعة والنشر والتوزیع، ۱۹۹۷ میلادی به (عربى).
|
![]() |
---|---|
ارمک | آل غلومی | بارچاه | باورد | برکه سفلین | بستانه | بندر معلم | جَشه | چاه عبدالرحمان | چمبه | چاه مسلم | حومه| حَسینه | حشم هود | حمیران | دژگان | دوآب | دیوان | روستای جنگل | سایهخوش | سورو | سیه تک | شناس | کنخ | کندران | گارستانه | گافرغان | گزیر | مالا | مغویه | ملو | مهتابی | مهران | مهرکان |