صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
صدا و سیمای جمهوری اسلامي ایران به اختصار IRIB نامیده می‌شود و نام سازمانی است که تنها متولی ساخت، تهیه و پخش برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی در جمهوری اسلامي است. بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامي این سازمان بایستی مطلقا به صورت دولتی اداره گردد. پیش از انقلاب سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران به تهیه و پخش برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی می‌پرداخت.
ریاست صدا و سیما در سال ۱۳۸۳ خورشیدی برعهده عزت‌الله ضرغامی گذاشته شد و قبل از آن علی لاریجانی ریاست آن را بر عهده داشت که اعتراضات زیادی در مورد عملکرد او در زمان تصدی گریش از طرف گروههای چپ معروف به اصلاح طلبان را به وجود آمد بخصوص بعد از انتخابات خرداد 76 و روی کار آمدن محمد خاتمی. وی توسط محمود احمدی نژاد به عنوان دبیر شورای امنیت ملی مشغول به فعالیت میباشد. قبل از وی نیز محمد هاشمی برادر علی اکبر هاشمی از رؤسای سابق جمهوری اسلامي ایران ریاست این سازمان که بی شک از ارکان اصلی نظام جمهوری اسلامي است را بر عهده داشت وی از طرف گروههای راست متهم به دادن آزادی بیش از حد شده بود و شاید یکی از دلایل برکناریش نیز همین باشد.مسئول این سازمان مستقیما توسط رهبر جمهوری اسلامی و برای دو دوره ۵ ساله انتخاب می‌شود. محل ساختمان مرکزی صدا و سیما در خیابان جام جم تهران است.
صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران دارای ۷ کانال اسلامي و بیش از ۲۵ کانال استانی است. شبکه‌های جام جم ۱ و ۲ و ۳ نیز که همگی زیر مجموعه این سازمان هستند برای اروپا، آمریکا و آسیا برنامه پخش می‌کند.
[ویرایش] شبکه‌های تلویزیونی
- شبکه ۱ (شبکه اسلامي)
- شبکه ۲ (علم و فرهنگ اسلام)
- شبکه ۳ (جوان مسلمان و ورزش)
- شبکه ۴ (فرهیختگان امت اسلام)
- شبکه خبر صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران
- شبکه آموزش صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران
- شبکه قرآن صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران
