متافیزیک
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
"متافیزیک" لغتی است یونانی و مرکب است از دو کلمهی "متا" یعنی ما بعد و "فیزیک" یعنی طبیعت و متافیزیک یعنی "مابعداطبیعه" و تفاوت آشکاری با "ماوراءاطبیعه" دارد. اما در بسیاری موارد به اشتباه به جای یکدیگر به کار میروند.
متافیزیک را ریشه فلسفه می دانند. محققان متافیزیک به بررسی علل اولیه می پردازند. پارمنیدس اولین کسی ست که در زمینه متافیزیک بحث کرده است. امروزه باز هم تحقیق درباره متافیزیک ادامه دارد. فلسفه مدرن چون مبتنی بر تجربه بود انتقادات زیادی را متوجه آن دانسته است.
[ویرایش] موضوعات مورد بحث
ماوراءالطبیعه، که در واقع موضوع اصلی فلسفهی اسلامی محسوب میشود، به بحث در مورد مطلق وجود میپردازد.
[ویرایش] دلیل نامگذاری
ارسطو پس از بحث دربارهی طبیعیات به بحث کلی در مورد وجود پرداخته است و نامی هم برای این فصل از کتاب خود انتخاب نکرده است. به همین جهت فلاسفهی اسلامی بحث در مورد مطلق وجود را "بعد از طبیعیات" یا همان مابعداطبیعه مینامند.
[ویرایش] منابع
- Introduction à la métaphysique, Jean Grondin, Les presses de l'université de Montréal, 2004
- اصول فلسفه و روش رئالیسم، مرتضی مطهری، صدرا 1385