محجوبه هروی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
محجوبه هروی شاعره نامدار افغان، در سال 1285 خورشیدی در بادغيس (از توابع سابق هرات) زاده شد.
نام اصلی او صفورا بود و از سن چهارده سالگی شعر می سرود. نخست عضو انجمن ادبی هرات شد و سپس به آموزگاری در مدارس دخترانه هرات پرداخت.
او یکی از شاعران نامدار معاصر افغانستان است که اشعارش بالغ بر سه هزار بیت است.
محجوبه در سال 1345 در همین شهر درگذشت.
دیوان محجوبه هروی، در سال 1347 خورشیدی، توسط محمد علم غواص در هرات به چاپ رسید.
[ویرایش] نمونه شعر وی
شهر بر من تنگ شد آهنگ صحرا می کنم
روی صحرا را ز اشک خویش دریا می کنم
در گلستانی که بر یاد رخت خوانم غزل
بلبلان را بر نوای خویش شیدا می کنم
نیستم زاغ و زغن تا مایل سفلی شوم
من همای اوج قدسم میل بالا می کنم
سرو چون قد می فرازد در میان بوستان
من خیال قامت آن سرو بالا می کنم
من که مخمور نگاه نرگس مست توام
کافرم گر التفات جام و صهبا می کنم
قامتت سرو و رخت گل، زلف سنبل، غنچه لب
من تماشای گل و گلشن در اینجا می کنم
آه، یک غم نامه ما را نخواندی از غرور
گرمن از بهر تو صد مکتوب انشا می کنم
[ویرایش] منبع
شعر زنان افغانستان، به کوششش مسعود میرشاهی
پاریس، انتشارات خاوران - تابستان 1379 خورشیدی
