مسلم بن عقیل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

به نظر می‌آید مطالب این مقاله از جای دیگری کپی شده‌است. گرچه ممکن است در نوشتن این مقاله از منابع معتبر استفاده شده باشد، وضعیت حق‌تکثیر مقاله و مأخذ خود مقاله مشخص نیست. اگر تا آوریل اطلاعاتی در این مورد اضافه نشود این بخش برداشته خواهد شد.
زمان کنونی:۲۳:۵۴ ۱۰ آوریل ۲۰۰۷
این مقاله را پس از موعد مشخص تعدیل کنید، اگر مایل به حذف آن هستید از رای‌گیری برای حذف استفاده کنید.

مسلم بن عقیل نماینده اعزامی سید الشهدا از مکه به کوفه برای بررسی اوضاع و بیعت گرفتن از مردم.

مسلم بن عقیل،پسر عموی امام حسین‏«ع‏»و مورد وثوق وی بود.رشادت و جوانمردی اومشهور بود.در جنگ صفین،در جناح راست لشکر علی‏«ع‏»بود.امام حسین‏«ع‏»در پاسخ‏به دعوتنامه‏های مکرر شیعیان و سران کوفه،نامه‏ای خطاب به آنان نوشت و مسلم بن‏عقیل را بعنوان‏«برادر،پسر عمو و فرد مورد اطمینان خود»به آنان معرفی کرد. مسلم‏در نیمه شعبان از مکه به کوفه رفت،در کوفه به تلاش وسیعی برای دعوت مردم به‏بیعت با امام پرداخت.آن زمان والی کوفه نعمان بن بشیر بود.حدود 18 هزار نفر با اوبه نفع امام بیعت کردند. در ایام فعالیت و قیام حماسی مسلم،والی کوفه عوض شد و ابن‏زیاد به ولایت کوفه و مقابله با حرکت مسلم منصوب گشت.جایگاه مسلم در کوفه پنهان‏بود.ابن زیاد به کمک جاسوسان محل اختفای او را پیدا کرد و به دستگیری میزبانش‏که‏«هانی‏»بود پرداخت.مسلم به عقیل مجبور شد قیام خویش را پیش از موعد علنی کند.

قصر ابن زیاد به محاصره در آمد.

ابن زیاد،سران شهر را گرد آورد و آنان را با تهدید و تطمیع،مطیع خویش ساخت.باایجاد جو رعب و وحشت و دستگیریها،بیم و هراس بر مردم سایه افکند و از دور مسلم‏پراکنده شدند. مسلم بن عقیل در کوفه،تنها و غریب و بی پناه ماند.شب به خانه طوعه‏رفت.جایگاه او برای ابن زیاد معلوم شد.نیروهایی فرستاد،مسلم از خانه بیرون آمد و درکوچه‏ها و میدان شهر،یک تنه با سربازان ابن زیاد جنگید تا آنکه گرفتار شد.او را به قصرابن زیاد بردند.پس از گفتگوهای تندی که رد و بدل شد،به دستور ابن زیاد،او را بالای‏قصر برده،سر از بدنش جدا کردند و پیکرش را به زیر افکندند. (1) سر مسلم را همراه سرهانی نزد یزید فرستادند.شهادت مسلم بن عقیل،روز هشتم ذیحجه سال 60(روز عرفه)بود.

قبر مسلم در کوفه است.و در سال 1282 قمری گنبدش کاشی و ضریحش از نقره‏شد و اطراف ضریح،مجلل و آینه‏کاری گشت.محدث قمی پس از ذکر اعمال مسجدجامع کوفه،نماز و زیارتنامه‏ای برای حضرت مسلم نقل کرده است.با این شروع:

«الحمد لله الملک الحق المبین...» (2)