مکاترونیک
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
مکاترونیک تلفیق سه رشتهٔ مهندسی مکانیک - برق و کامپیوتر است. این رشته سعی بر آن دارد تا نگاهی یکپارچه به سیستمهای تشکیل شده از اجزای مکانیکی - الکترونیکی - کنترلی و نرم افزار داشته باشد. دانشگاه واترلو با توجه به تولید دستگاههای هوشمند، نیاز به این رشته نمود بسیاری پیدا کرد. امروزه از لوازم خانگی، خودروها تا صنایعی مثل پالایشگاه، نیروگاه، پتروشیمی و سیمان نیز از کاربردهای این علم استفاده می کنند. این رشته به سه گرایش رباتیک - اتوماسیون خطوط تولید و رابط انسان ماشین تقسیم می گردد. در حقیقت توسط این علم میتوان سیستمهای مکانیکی را به صورت هوشمند درآورد. سیستمهای ترمز ABS در اتومبیل، دستگاههای CNC و کلیه سیستمهای اتوماسیون را میتوان از نمونههای بارز این علم دانست. این رشته از سال 1384 در دانشگاههای ایران تشکیل شده است. دانشگاه صنعتی خواجه نصیر الدین طوسی با بیشترین دانشجوی مکاترونیک در مقطع کارشناسی ارشد و کارشناسی در این رشته فعالیت گسترده ای دارد. در دانشگاه سمنان نیز این رشته وجود دارد. دانشگاه تبریز قطب علمی مکاترونیک ایران است