ورونا
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ورونا شهری است در شمال ایتالیا، ناحیه ونتو Veneto کنار رود آدیگه Adige که موقعیت سوق الجیشی آن بین ونیز و میلان و همچنین گذرگاه برنر Brenner که ارتباط دهنده اروپای مرکزی با ایتالیاست، آن را به مرکز مهم تجاری و راه آهن تبدیل کرده‌است.
این شهر تولید کننده منسوجات، ماشین الات، کاغذ، شیمیایی، محصولات غذایی و همچنین کفش میباشد.
از معماریهای قابل توجه این شهر میتوان به قصر سلطنتی سن زنو ماجوره (San Zeno Maggiore متعلق به قرن ۱۲ و ۱۳) ، مقبره خوانواده اسکالیجر (Scaliger قرن ۱۴)، کلیسای سبک گوتیک سنت آناستازیا (Sant'Anastasia کامل شده در قرن ۱۵)، مکان باشکوه قرن ۱۵ بویلاکوا (Bevilacqua)، کانوسزا (Canossa) و پمپی (Pompeii) و قلعه قدیمی (Castel Vecchio ۱۳۵۴) که اکنون به یک موزه هنری تبدیل شده‌است، اشاره کرد.
یکی از سالمترین آمفی تئاترهای بجا مانده از امپراتوری روم در مرکز میدان ورونا واقع شده که متعلق به قرن یکم میلادی است، که امروزه برای اجرای اپرا و کنسرتها استفاده میشود. در سمت راست تالار بزرگ شهر واقع شده‌است.
این شهر تا سال ۸۹ قبل از میلاد متعلق به رومیان بوده‌است. در قرن پنجم اقوام وحشی آلمانی این شهر را به یک دژ نظامی تبدیل کردند، تا اینکه در قرن ۱۲ به یک شهر آزاد تبدیل شد. اوج پیشرفت سیاسی و هنری شهر در قرن چهاردهم بود که توسط ونیز فتح شده بود. این شهر تا سال ۱۷۹۷ یکی از ایلات ونیز به شمار میرفت تا اینکه توسط قوای ناپلئون فتح شد. هنرستان نقاشی ورونا (متعلق به قرن ۱۵ و ۱۶) به جهت تابلوهای مناظر و پرتره‌هایش زبانزد است. در قرن نوزدهم ورونا به اشغال اطریشیها درآمد تا اینکه در سال ۱۸۶۶ قسمتی از پادشاهی ایتالیا گردید. این شهر در جنگ جهانی دوم خسارات فراوانی دید. جمعیت این شهر در سال ۲۰۰۲، ۲۵۶۱۱۰ نفر بوده‌است.
