ولایت پروان
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
استان پَروان، از استان‌های افغانستان است. مرکز این استان شهر «چاریکار» و مساحت استان مساحت ۳۹۹٫۹ کیلومتر مربع با جمعیت ۵۲٬۸۰۰۰ نفر است.
شهرستان (ولسوالی) های زیر در ولایت پروان قرار دارند.
شهرستان بگرام
شهرستان کوه صافی
شهرستان جبل السراج
شهرستان غوربند
شهرستان سالنگ
شهرستان شیخ علی
شهرستان سرخ پارسا
درین ولایت اقوام زیر زندگی میکنند:
تاجیک
هزاره
پشتون
ولایت پروان از چهار رودخانه (دریا) آب میگیرد که عبارت اند از:
دریای پنجشیر
دریای سالنگ
دریای غوربند
دریا شتل
همچنان دریای دیگری به نام دریا "باریک آب" از سمت جنوب غرب وارد وادی پروان میگردد اما این دریا آب موسمی دارد و دایم فعال نمیباشد.
تاریخ: پروان پایتخت تابستانی امپراطوری کوشانی به خصوص در عهد کنشکای کبیر است. شهر های بگرام و کاپیسا در دردو سوی دریای پنجشیر مهد تمدن کوشانی میباشد.
پروان در دامان جنوبی هندوکش همیشه سنگر نهایی و عقبگاه مطمین کابلستان بوده است. جنگهایی شدیدی که باشندگان پروان در برابر چنگیز خان کردند، به گزارش میرغلام محمد غبار نویسندهء "افغانستان در مسیر تاریخ"، سبب شد که چنگیر برای نخستین بار مزهء تلخ شکست را بچشد.
در دوران جنگهای سه گانهء مردم افغانستان در قرن نزده با انگلیس بازهم پروان دژ استوار و دیواری عبور ناپذیر در برابر متجاوزین انگلیس بود.
پس ازان که امیر حبیب الله خان کلکانی در سال 1928 با مرکز قرار دادن پروان در شورش های ضد حکومتی توانست حکومت امان الله شاه را سرنگون کند، پروان برای اولین بار به مثابهء منطقهء تاجبخش تاجگیر شناخته شد. ازینرو، وقتی نادر خان به قدرت رسید، برای درهم کوبی روحیهء این مردم، کسان زیادی ازمردم را بکشت و دارایی های شان را غارت کرد. همچنان برای تداوم سلطهء خود براین مردم، به جا به جا سازی طرفداران خود درین نقاط مختلف پروان پرداخت.
پیداوار (محصولات) پروان:
توت و انگور پروان شهرت فراوان دارد. برعلاوه، گندم، جواری، جو، ماش و لوبیا را میتوان از غله جاتی به شمار آورد که درین ولایت به کاشته میشوند. مناطق اطراف چاریکار، مرکز ولایت، در تولید انواع سبزیجات پیشقدم بوده و تولیدات آن نه تنها برای مصرف محلی بلکه برای صدور به بازار های کابل نیز فرستاده میشود.
 |
ولایات (استان‌ها)ی افغانستان | |
|---|---|---|
 |
||
