پشتخه چتی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

پُشتخه چـِتی نام پشته‌ای است در جنوب دهستان کوخرد ازتوابع بخش کوخرد شهرستان بستک و در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران. پشتخه واژه‌ای است در گویش فارسی لارستانی و معنی آن پُشته ، است، ارتفاعی نه بس بلند از زمین، تل، تپه، توده یا فلات کوچک است.

فهرست مندرجات

۱ نامگذاری
۲ محدوده پشتخه چتی
۳ پرندگان در پشتخه چتی
۴ تصاویر
۵ منابع

[ویرایش] نامگذاری

«پشتخه چتی» یا «پشتخه چتالی» یعنی «پشتخه سُمری»، به گویش صحرانشینان به درخت سمر (چـِت) یا «چتی» گفته می‌شود، وبعلت فراوانی درخت سمر در روی پُشته و بعلت حشم انداختن کوه نشینان در زیر این درختها، پُشتُه را پشتخه چتی نامگذاری کرده‌اند.

[ویرایش] محدوده پشتخه چتی

محدوده پشتخه چتی از طرف شمال به دره بست گز و خمه چهارتا و برکه حاج رضا، از طرف جنوب به پشتخه دیوونی، از طرف مغرب به دره او شیرینو، و از طرف مشرق به آودون فاتو و سد گلبهار محدود می‌شود.

[ویرایش] پرندگان در پشتخه چتی

پشتخه چتی زیستگاه پرندگان گوناگونی است. بعلت وجود درختهای گوناگون و تنومند در روی پشته مانند سمر و کنار و نزدیک بودن پشته به سد بست گز و وجود آب شیرین که در نهرهای کوچک آودون فاتو وجود دارد، پرندگان مختلف کوهستانی در روی شاخه‌های این درختها و در فصول مختلف لانه می‌سازند. از انواع پرندگان که در پشتخه بست گز زندگی می‌کنند می‌توان از کبک، قُمری، بادخور، تیهو، خضیری (کراشکین)، بوکلو و «مرغ سلیمان» یا هدهد نام برد که به‌ویژه در فصل زمستان و بهار با آواز دلنشین خود این منطقه کوهستانی را شاد می‌کنند. در روی پشته یک زمین جوکار کوچکی و دو عدد خمره برای حفظ آب باران وجود دارد.