کالین پاول
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
کالین لوتر پاول (زاده ۵ آوریل ۱۹۳۷) شصت و پنجمین وزیر خارجه آمریکا بود که از ۲۰ ژانویه ۲۰۰۱ تا ۲۳ ژانویه ۲۰۰۵ تحت فرمان رئیس جمهور جرج دبلیو بوش همکاری می‌کرد.
او در ۱۶ دسامبر۲۰۰۰ توسط بوش کاندید شد و پس از گرفتن رأی اعتماد از مجلس سنای آمریکا این مقام را در اختیار گرفت. با گرفتن مقام وزارت امور خارجه او به بالاترین مقام رسمی دولتی که تا بحال به یک "افریقایی-آمریکایی" رسیده بود دست یافت. (پس از او جانشینش، کاندالیزا رایس نیز از آمریکائیان افریقایی‌تبار بود و در این مقام با او مشترک است).
پاول وقتی در ارتش آمریکا خدمت می‌کرد از سال ۱۹۸۷ تا ۱۹۸۹ مشاور امنیت ملی و از ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۳ رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا بود.
