کلاردشت
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
کلاردشت ناحیه‌ای در استان مازندران و از توابع شهرستان چالوس است. ۱۷۰ کیلومتر با تهران فاصله دارد. مرکز کلاردشت حسن‌کیف است.
این ناحیه از جنوب به قلۀ تخت سلیمان تا حدود گردنۀ کندوان و از شمال به دریای خزر و شهر تنکابن، از شرق به چالوس، نوشهر و کجور و از غرب به قزوین و الموت محدود است.
از آثاری که در ناحیۀ کلاردشت و تپه های اطراف آن کشف شده معلوم میشود که قسمتی از این منطقه در ادوار باستانی، آباد و دارای ساکنینی بوده است.
کلاردشت دارای آب و هوائی معتدل است. وجود رشته کوههای البرز در کناره های دریای خزر موجب متوقف شدن رطوبت در دامنه های آن گردیده و سبب بارش باران فراوان در این ناحیه از شمال کشور می شود. بخشی از این بارندگی‌ها در ارتفاعات کلاردشت منجر به بارش برف میشود و به همین دلیل است که هوای کلاردشت در مقایسه با دیگر مناطق استان مازندران بسیار خنک‌تر و مطبوع‌تر است. جنگل‌های انبوه و سرسبز، رودخانه‌ی سردآبرود، کوههای علم کوه و تخت سلیمان در بخش غربی، جنگل‌های عباس آباد در بخش شمالی، جنگل‌های بخش جنوبی، کوههای کم ارتفاع و روستاهای دامنۀ این کوه‌ها در بخش شرقی، از دیگر مشخصه‌های این منطقه است.
جمعیت کل کلاردشت با احتساب مرزن آباد و روستاهای اطرافش در فصل سرما کمتر از ۴۰۰۰۰ نفر است، در حالیکه با آغاز فصل بهار و آمدن مسافران از مرز ۱۲۰۰۰۰ نفر نیز میگذرد.
كلاردشتی‌ها زبانشان لكی، گیلكی و یا فارسی است.
[ویرایش] روستاها
کلاردشت مشتمل بر چندین پارچه آبادی است. برخی از آبادیهای مهم كلاردشت كه بیش از ۱۰۰ خانوار جمعیت دارند عبارتند از:
- حسن كیف
- ولبال
- مكا
- لاهو
- رودبارك
- مجل
- گرك پس
- اجابیت
- طویدره
- مكارود
- كردیچال
- كلمه
- كوه پر
- كلنو
- گویتر
- طبرسو
- پی قله
- بنفشه ده
هشت روستای اول به دلیل امكانات بهتر نسبت به بقیه روستاها، تحت عنوان حوزه شهری بحساب می آیند.
