گاهان
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
'گاهان نام کهنترین بخش کتاب اوستاست که گاهان پنجگانه یا پنج سرود زرتشت اسپنتمان را دربر میگیرد. تاریخ سرودن گاهان زمان تقریبی 1500 تا 800 پیش از میلاد است. در پارسی این نام را گات ها و گاثاها هم نوشته اند. خود واژه گاه به معنی سرود است. گاهان خود پارهای از یکی از بخشهای اوستا به نام یَسنه است. هر یک از فصلهای یسنه، هات نام دارد و گات ها هفده هات از 72 هات یسنه را دربر میگیرد که شامل 238 بند، 896 بیت و 5560 واژه است. نامهای پنج گاهان از این قرار است:
اثر دیگر زرتشت «هفت هات» نام دارد.
عناوین مربوط به مزدیسنا | ||
---|---|---|
تاریخچه دین زرتشت |
||
زرتشت | گشتاسب | مزداپرستی در دوره هخامنشی | مزداپرستی در دوره اشکانی | مزداپرستی در دوره ساسانی | تاریخ زرتشتیان پس از اسلام | پارسیان هند | زرتشتیان ایران
|
||
مفاهیم | ||
اهورامزدا | اهریمن | امشاسپندان | سوشیانس |هوشیدر | زروان | فرجامشناسی | هوم | آتشهای مقدس | مغ | گئوشاورورن | دیوها | اردویسور اناهید | فروهر
|
||
افراد مهم | ||
زرتشت | گشتاسب | کرتیر | تنسر | موبدان | ابراهیم پورداوود | بابک خرمدین | فرهنگ مهر | منوچهرجی جاماسپآسانا
|
||
آیینها و اماکن مقدس | ||
جشنها | گاهنبار | سدرهپوشی | آیینهای طهارت | درون | برسم | کستی | ور | گاهشماری زرتشتی | کعبه زرتشت | آتشکدهها |استودان | برج خاموشان | چکچک
|
||
نوشتههای دینی | ||
گاهان | اوستا | خردهاوستا | بندهشن | دینکرد | زادسپرم | شایست نشایست | زند | پازند | مینوی خرد | اردویرافنامه | دادستان دینی | آفرینگان | سیروزه | نیایشها | ماتیکان گجستک ابالیش | ادبیات پهلوی | اوستاشناسی
|