Leixa-pren
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
O leixa-pren (palabra medieval composta de leixa -deixa- e pren -colle-) é un recurso estilístico característico das cantigas de amigo galego-portuguesas (aínda que apareza tamén, moi esporadicamente, nas cantigas de amor). Consiste na repetición dos segundos versos dun par de estrofas como primeiros versos do par seguinte.
Un exemplo pódese ver nesta cantiga de Martín de Xinzo:
-
-
-
-
-
-
-
-
- Como vivo coitada, madre, por meu amado,
- ca m'enviou mandado que se vai no ferido:
-
- ¡e por el vivo coitada!
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
- Como vivo coitada, madre, por meu amado,
- ca m'enviou mandado que se vai no fossado:
-
- ¡e por el vivo coitada!
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
- Ca m'enviou mandado que se vai no ferido,
- eu a Santa Cecilia de coraçón o digo:
-
-
-
-
-
-
-
-
-
- ¡e por el vivo coitada!
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
- Ca m'enviou mandado que se vai no fossado,
- eu a Santa Cecilia de coraçón o falo:
-
- ¡e por el vivo coitada!
-
-
-
-
-
-
-
-
Como se observa, os versos 2 e 5 (os segundos das dúas primeiras estrofas) repítense como primeiros da 3ª e 4ª estrofas, respectivamente.
