Asvanstíflan
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Asvanstíflan eru tvær stíflur við fyrstu flúðirnar í Níl við borgina Asvan. Stíflugerð á þessum stað hófst 1899 og þjónaði þeim tilgangi að jafna vatnsmagnið í Níl og binda þannig enda á flóð- og þurrkatímabil, auk þess að framleiða rafmagn og veita vatni í áveitukerfi til jarðræktar.
Fyrsta stíflan var reist af Bretum og lauk byggingu hennar 1902. Brátt kom í ljós að hún var of lág og hún var hækkuð í tveimur áföngum sem lauk 1912 og 1933. 1946 flæddi áin yfir stífluna og var ákeðið að í stað þess að hækka hana enn einu sinni að reisa nýja stíflu 6 km ofar í ánni. Áætlanagerð hófst skömmu eftir byltingu Nassers 1952 og fyrst ætluðu Bandaríkin og Bretland að lána fé til verksins en þau drógu það til baka 1956. Egyptar þjóðnýttu þá Súesskurðinn, sem leiddi til Súesdeilunnar, og nýttu tekjurnar af honum til að fjármagna stíflugerðina. Um þriðjungur kostnaðarins var þó greiddur af Sovétríkjunum sem gjöf og stíflan sjálf var hönnuð af sovésku verktakafyrirtæki. Vinna við hana hófst 1960 og miðlunarlónið náði fullri hæð 1976.
Stóra Asvanstíflan er 3600 m á lengd og 111 m há. Miðlunarlónið, Nasservatn, er 480 km langt og 16 km breitt þar sem það er breiðast og þekur 6000 km² svæði.
