Kristján 2.

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Konungur Danmerkur, Noregs og Svíþjóðar Aldinborgarar
Kristján 2.
Ríkisár	22. júlí 1513 - 20. janúar 1523 Danmörku 1513 - 20. janúar 1523 Noregi (ríkisstjóri frá 1506) 1. nóvember 1520 - ágúst 1521 Svíþjóð
Fædd(ur)	2. júlí 1481
	Nyborg
Dáin(n)	25. janúar 1559
	Kalundborg
Gröf	Óðinsvéum
Konungsfjölskyldan
Faðir	Hans konungur
Móðir	Kristín af Saxlandi
Drottning	Ísabella af Búrgund

Kristján 2. (2. júlí 1481 – 25. janúar 1559) var konungur Danmerkur og Noregs frá 1513 til 1523 og konungur Svíþjóðar frá 1520 til 1521 innan Kalmarsambandsins. Hann var sonur Hans konungs og Kristínar af Saxlandi. Í Svíþjóð var hann þekktur sem Kristján harðstjóri vegna þess hvernig hann lagði landið undir sig og hlutdeild sína í Stokkhólmsvígunum. Eftir þau missti hann stjórn á Svíþjóð með þeim afleiðingum að Kalmarsambandið leystist endanlega upp og Svíþjóð varð sjálfstæð undir stjórn Gústafs Vasa 1.

Stríðsreksturinn í Svíþjóð og gegn Hansasambandinu var byrði á aðlinum í Noregi og Danmörku og á endanum gerði aðallinn á Jótlandi uppreisn og bauð frænda hans Friðriki greifa af Holsetalandi konungdóminn. Kristján flúði til Hollands og dvaldi þar í útlegð. Hann gerði tilraun til að endurheimta krúnuna í árið 1531 sem endaði með uppgjöf árið eftir og fangelsun í Sønderborg-kastala og síðan Kalundborg til dauðadags. Greifastríðið (1534 til 1536) var háð til að reyna að koma honum aftur til valda, gegn syni Friðriks, Kristjáni 3.

Fyrirrennari: Hans konungur	Konungur Danmerkur (1513 – 1523)	Eftirmaður: Friðrik 1.
Fyrirrennari: Hans konungur	Konungur Noregs (1513 – 1523)	Eftirmaður: Friðrik 1.
Fyrirrennari: Sten Sture yngri	Konungur Svíþjóðar (1520 – 1521)	Eftirmaður: Gústaf Vasa 1.

Þetta æviágrip einstaklings er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við það