Ëntscholdijung
Us de Wikipedia
(mieh kölsche Sigge)
unn jeshrivve wii_mer_t_shprish
(mieh Sigge jeshrivve wii_mer_t_shprish)
En Ëntscholdijung eß jät, wat mer sät, oddo schriiv, wäm_mo jät jedonn hät, wat me nit miih joot fingk, wo mo jäz nix_mih dran maache kann, ävver mer well anndere Minsche weßß loohße, dad_et ëijnem jäz lëijdt_dëijt, dadd_et nidd_esu schlemm jemëijndt wooh, un esu jäd_en_dä Aat.
[Ändere] Em Alldaachslääve
Wänn De bëijm Ëijnkoufe en de Schlang Ëijne jeshtüßße häß, bess_em em jedränge op do Fooß jetrodde oddo_su_jät, do sääß_De flögk: „Tscholdijung“ un dann ess_et ald fö_bëij. Öff jenooch kömmot sesh do nidd_enß ëijne rishtesh dröm.
[Ändere] Em Rääsch un en de Öffentlishkëijdt
Et kann füürkumme, dad_enne Minsch foknagk weed, dat_e sesh ëntscholdijje moßß, domet_er_en Beweerung kritt.
[Ändere] En de Pollittigk
En de ingernazjonaale Pollitigk künne Ëntscholdijunge, wänn_se kumme, off_se kumme, un wann_se kumme, jannz jruuße Wirrkunge hann. Do künne mer dä Jang noh Kannoßßa aanbrenge, oddor_em Willy Brandt singe Kreefall em Jetto fun Wachschau fun 1970.
Dä Artikel iss noh koot. Äwwä eä könnt baldenz länger sinn, wenn do mithilfs.
Jlich aanpakke? Dann loß jonn!
