Constantinus II (antipapa)
E Vicipaedia
Constantinus II (nobili loci natus in Nepi - obiit anno 769 in abbatia Cellae Novae) fuit antipapa a die 28 Iunii 767 usque ad diem 6 Augusti 768, est inter pontificatum papae Stephani IV [1].
Post mortem papae Pauli I propter tumultos ab eo et fratribus eius Theodoro, Passivo et Paschale concitatos Constantinus, quamquam numquam presbyter ordinatus erat, a populo romano papam acclamatus est, sed Christophorus, olim cancellarius papae, quaesivit auxilium Langobardorum ut antipapa Constantinus II deponeretur.
Valdipertus, missus regis Langobardorum Desideri cum Sergio fratre Cristophori Romam oppugnavit et post electionem papae Stephani IV Constantinus excaecatus et in vincula coniectus est.
[recensere] Fons
- Biagia Catanzaro, Francesco Gligora, Breve Storia dei papi, da San Pietro a Paolo VI, Padova 1975, pag 85.
[recensere] Notae
- ↑ aut III, nam ratio paparum cum nomine Stephano controversa est
 |
Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica si possis. |
