Di indigetes
E Vicipaedia
Di indigetes erant di Romani antiqui qui a mythologiis aliis non sumpti sunt. Plurimi di indigetes erant obscurissimi nec clari quibus paulum amplius quam humanum naturum tributi notionum sunt. Ops Ianusque Quirinusque sunt inter paucos deos indigetes magnos.
Quia notiones Latine fere semper femininum—et nonnumquam neutrum—genus verborum habuerunt, plurimi di indigetes, et re vera di Romani omnino, erant feminini.
[recensere] Index deum indigetum
| Nomen | Indicium |
|---|---|
| Abeona | Dea patrona liberorum discedentium primum domo parentium, defendens gradus primos solos.[1] Nota et ab praepositionem. Vide et Adeona. |
| Abundantia | Dea felicitatis copiaeque fortunaeque, et Annona appellata. Erat custos cornucopiae, qua cibum pecuniamque distribuebat. Quamquam Romae pauca templa signaque venerationis Abundantiae inventa sunt, ut "virgo pulchra boni eventi" multum in arte nummoque, habens saepe cornucopiam manipulosque frumenti et licens quibus insunt humum labi, apparuit. |
| Adeona | Dea reducens liberos domum parentium.[1] Nota et ad praepositionem. Vide et Abeona. |
| Aequitas | Dea, et Aecetia appellata, mercaturae aequae mercatorumque proborum. Cornucopiae, quae divitias propter commercium effinxit, et librae, quae aequum aequitatemque effinxit, depicta est. Inter Imperium Romanum, Aequitas ut lineamentum imperatoris, nomine Aequitas Augusti, interdum venerata est. |
| Aera Cura | Dea inferorum. Vide etiam Aericura, alia dea inferorum quae at Germanica et Celtica erat. |
| Aeternitas | Dea significans aeternitatem, tempus perpetuum. Signum eium erat phoenix (avis resurgens igne) sive uroborus (serpens mordens caudam eiam). |
| Africus | Deus venti australis sive inter occasum solis et meridiem. Ei nomen a Afer ventus (ventus Africae) defluit quod Africa australis Romae erat. Postea Africus cum Graeco deo Lips, uno Ventorum deum, aequatus est. |
| Aius Locutius | Anima fabulae antiquae, et Loquens Locutusque appellata. A Marco Caedicio plebe Aii Locutii vox, quae eum monuit ut magistratis Romam Gallos appropinquare dicat, audita est. Nemo monitionem respexerunt, et Roma a Gallis 390 a.C.n. direpta est. Postea Galli repulsi erant, dictator Camillus aram deo Aio Locutio poni et templum sacellumque ei dedicari prope fanum Vestae in Nova Via Romae ubi vox audita erat iussit.[1][2][3] Ara in sito 1820 inventa est, in qua dedicatio praesiti genio loci, "si deus si dea" inscripta est.[4] |
| Alemona | Dea, et Alemonia appellata, quae infantem nondum natum providit aluitque.[5] |
| Angerona | Dea secreti, et Diva Angerona appellata, quae dolorem levare credita est. Ponens digitum ad os adligatum, poscens silentium, fere depicta est. In diei festo Angeronalia sive Divalia culta est. Angerona etiam erat custos nominis secreti Romae.[3] |
| Angita | Dea sanationis magicarumque artium veneficiique. Fortasse erat dea eadem ut Angitia, dea alia sanationis. |
| Angitia | Dea anguum sanationisque, venerata praesertim a Marsis, populo Italiae mediae. Pluraliter Angitiae interdum attacta est, itaque fortasse erat nomen deis compluribus. Fortasse et erat dea eadem ut Angita.[3] |
| Anna Perenna | |
| Antevorte | Dea posteri. |
| Averna | Regina mortuorum. Fortasse erat idem instar Proserpinae. Vide et Avernus. |
| Bona Dea | |
| Bubona | Dea pecoris. |
| Candelifera | Dea parti quae mulieres per graviditates iuvit. Candelae cereive ei ut signa accensi sunt, quod ei nomen est a verbis candela ferreque. |
| Cardea | Dea, et Carda appellata, quae cardinibus ianuarum, itaque, ut signum, vitae familiari, praesedit. [1][6] Cardea erat et patrona salutis liminumque, coniuncta vento. Nomen ei a verbo cardo defluit. Liberos quin vampyros sagasque tuita est, et de artifice bene merita est. Cultus suus Romae antiquae interest, et in Beltanis die festo interdumque Iunium, quorum ambo anni "cardines" translatas putati sunt, culta est. Personae globique oscillaque in ianuis arboribusque suspensa sunt in veneratione ei ut segites crescere cohortata est. Craetegi arbores erant ei sanctae. |
| Carmentis | |
| Carna | |
| Catillus | |
| Cinxia | |
| Clementia | |
| Cloacina | |
| Cocles | |
| Concordia | |
| Conditor | |
| Consus | |
| Convector | |
| Copia | |
| Corus | |
| Cuba | |
| Cunina | |
| Cura | |
| Curiatii | |
| Dea Dia | |
| Dea Tacita | |
| Devera | |
| Deverra | |
| Di Penates | |
| Dia | |
| Disciplina | |
| Dius Fidus | |
| Domiduca | |
| Domiducus | |
| Domitius | |
| Duellona | |
| Edusa | |
| Egeria | |
| Egestes | |
| Empanda | |
| Endovelicus | |
| Evander | |
| Eventus Bonus | |
| Fabulinus | |
| Facunditas | |
| Faustitas | |
| Febris | |
| Felicitas | |
| Ferentina | |
| Feronia | |
| Fides | |
| Fontus | |
| Fornax | |
| Fraus | |
| Fulgora | |
| Furina | |
| Honos | |
| Horatii | |
| Iana | |
| Ianus | |
| Imporcitor | |
| Invidia | |
| Inuus | |
| Iuno | |
| Iuppiter | |
| Iuturna | |
| Lactans | |
| Larenta | |
| Lares | |
| Laverna | |
| Levana | |
| Liberalitas | |
| Libertas | |
| Libitina | |
| Lima | |
| Lua | , AE , f. . LVA , DEA a cui si consacravano le armi e le spoglie tolte ai nemici. |
| Lucina | |
| Lupercus | |
| Maia | |
| Maiesta | |
| Manes | |
| Matronae | |
| Meditrina | |
| Mefitis | |
| Mellona | |
| Mena | |
| Mens | |
| Messor | |
| Moneta | |
| Mucius | |
| Murcia | |
| Muta | |
| Mutinus Mutunus | |
| Naenia | |
| Nascio | |
| Nemestrinus | |
| Nerio | |
| Nixi | |
| Nodutus | |
| Nona | |
| Novensilus | |
| Nundina | |
| Obarator | |
| Occator | |
| Orbona | |
| Pales | |
| Partula | |
| Patalena | |
| Paventia | |
| Picumnus | |
| Pietas | |
| Pilumnus | |
| Poena | |
| Pomona | |
| Porus | |
| Postverta | |
| Potina | |
| Promitor | |
| Prorsa Postverta | |
| Providentia | |
| Pudicitia | |
| Puta | |
| Quirinus | |
| Quiritis | |
| Rederator | |
| Robigo | |
| Robigus | |
| Roma | |
| Rumina | |
| Runcina | |
| Rusina | |
| Saritor | |
| Securitas | |
| Semonia | |
| Sentia | |
| Silvanus | |
| Soranus | |
| Sors | |
| Spes | |
| Spiniensis | |
| Stata Mater | |
| Statina | |
| Statanus | |
| Strenua | |
| Suedela | |
| Subruncinator | |
| Summanus | |
| Tellumo | |
| Tempestes | |
| Terminus | |
| Terra Mater | |
| Tibertus | |
| Uranus | |
| Vacuna | |
| Vervactor | |
| Veritas | |
| Verminus | |
| Vertumnus | |
| Vica Pota | |
| Viduus | |
| Virbius | |
| Viriplaca | |
| Virtus | |
| Vitumnus | |
| Volturnus | |
| Volumna |
[recensere] Bibliographia
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Grimal, Pierre (1986). The Dictionary of Classical Mythology (pp. 27, 231). Oxford: Basil Blackwell. ISBN 0631201025.
- ↑ Richardson, L. (1992). A New Topographical Dictionary of Ancient Rome (p. 5). Baltimore and London: The John Hopkins University Press. ISBN 0801843006.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 Hammond, N.G.L. & Scullard, H.H. (Eds.) (1970). The Oxford Classical Dictionary (pp. 33, 65). Oxford: Oxford University Press. ISBN 0198691173.
- ↑ Ara Aii Locutii in Palatino
- ↑ Ferguson, J. (1988). "Divinities" (p. 853) in M. Grant & R. Kitzinger (Eds.), Civilization of the Ancient Mediterranean. Greece and Rome. Volume II (pp. 909–923). New York: Charles Scribner's Sons.
- ↑ York, Michael (1986). The Roman Festival Calendar of Numa Pompilius (p. 80). NewYork, Berne and Frankfurt: Peter Lang. ISBN 0820403075.
