Ferdinandus II

E Vicipaedia

Ferdinandus Secundus natus est a. d. VII. Id. Iul. anno p. Chr. n. MDLXXVIII Gratiae, mortem obiit a. d. XV. Kal. Mart. anno MDCXXXVII Vindobonae, regens imperator Sancti Imperii Romani ab anno MDCXIX usque ad MDCXXXVII.

Ferdinandus erat filius archiducis Caroli II de Austria Interiore et matris Mariae de Bavaria, ortus e linea secundi ordinis domus Austriacae. Cuius patre mortuo (anno MDXC) mater, quae erat firma catholica fide, eruditionem filii fratribus Societatis Iesu Ingolstadii sitae mandavit, qui adulescenti odium contra Protestantes et Confessionem Lutheranam tradiderunt, ut Loreti ante aram Genetricis Dei sua sponte votum sollemne daret, ut suo in imperio Confessionem Catholicam modo pateretur, tueretur et amplificaret, sed alias fides vetaret.

Regnabat de MDXCV in Austria Interiore et multa aedificia in suo capite, Gratiae, exstruxit; suis in terris Contra-Reformationem summa gravitate exigebat. Ex eo tempore ei proverbium adscriptum est: "Melius desertam regere quam terram haereticorum plenam." Anno MDCXVII, iam ante mortem necessarii Matthiae, imperatoris Sancti Romani Imperii, rex Bohemiae electus est, proximo anno factus est rex Hungariae.

Etiam iis in regionibus Contra-Reformationem agens initio Belli Triginta Annorum favit, quod primum feliciter gessit Alberto Duce de Wallenstein et Iohanne Tserclaes de Tilly adiuvantibus.

Matthia, imperatore Sancti Romani Imperii, a. d. XIII. Kal. Apr. anno MDCXIX defuncto Ferdinandus a. d. VII. Kal. Sept. Francofurti imperator Sancti Imperii Romani est electus. Imperator invalidus regnabat multis consulentibus usus, inter eos Iohannes Udalricus princeps de Eggenberg.

Bello Triginta Annorum cum ducibus exercituum Imperialis Ligae, Wallenstein et Tilly, primum contra Fridericum V, electorem Palatinum et brevi contrarium regem Bohemiae, tum regem Danicum, Christianum IV, deinde contra Gustavum Adolphum, regem Sueciae, felicissime pugnans anno MDCXXXIV caedem Alberti Wallenstein, ducis de Friedland, optimi militum rectoris belli, probavit et proximo anno Pragae pacem cum principibus evangelicis confirmavit, qua non iam postulata Restitutionis fidei catholicae universalis adipisci volebat.

Effecit, ut filius Ferdinandus III rex Theudiscus eligeretur et a. d. XV. Kal. Mart. MDCXXXVII Vindobonae mortuus est; Gratiae in mausoleo sepultus est, quod sibi et familiae exstruxerat.

Imperatores et reges Sacri Romani Imperii

Carolus Magnus • Ludovicus Pius • Lotarius I • Ludovicus II • Carolus Calvus • Carolus Pinguis • Guido Spoletensis • Lambertus Spoletensis • Arnulphus Carintiae • Ludovicus Caecus • Berengarius Forii Iulii • Otto I Magnus • Otto II • Otto III • Henricus II • Conradus II • Henricus III • Henricus IV • Henricus V • Lotharius III • Conradus III • Fridericus I Barbarossa • Otto IV Brunsvicensis • Fridericus II • Henricus VII • Conradus IV • Guilielmus ab Hollandia • Ricardus a Cornwalli • Rudolphus I • Adolphus a Nassau • Albertus I • Henricus VII a Luxemburgio • Ludovicus IV Bavaricus • Carolus IV • Venceslaus a Luxemburgio • Rupertus Comes Palatinus • Iodocus a Moravia • Sigismundus a Luxemburgio • Albertus II • Fridericus III • Maximilianus I • Carolus V • Ferdinandus I SRI • Maximilianus II • Rudolphus II • Matthias • Ferdinandus II • Ferdinandus III • Ferdinandus IV • Leopoldus I • Iosephus I • Carolus VI • Carolus VII Albertus • Franciscus I Stephanus • Iosephus II • Leopoldus II • Franciscus II