Index librorum prohibitorum

Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.

Den Index librorum prohibitorum war eng Lëscht vu Wierker, déi Katholiken net liesen duerften. D'Verzeechnis ass 1967 a senger verbindlicher Form ofgeschaaft ginn.

Inhaltsverzeechnis 1 D'réimesch-kathoulesch Kierch fänkt un, Bicher ze verbidden 2 D'Bicherverbueder am Mëttelalter 3 De Kampf géint dem Luther seng Schrëften 4 Weltlech Hëllef oder d'Edikt vu Worms 5 Déi réimesch Inquisitioun 6 D'Enn vum "Index" duerch dat Zweet Vatikanescht Konzil 7 Literatur 7.1 Editiounen 7.2 Sekundärliteratur 8 Linken 8.1 Kuckt och 8.2 Um Spaweck

[Änneren] D'réimesch-kathoulesch Kierch fänkt un, Bicher ze verbidden

Dat éischt reng Kierchlecht Bicherverbuet geet zréck op d'Joer 400. Ënner dem Virsëtz vum Theophilus vun Alexandria gouf dekretéiert, keen dierft d'Schrëfte vum Origenes "liesen oder a sengem Besëtz hunn.. Am Joer 446 huet de Poopst Leo I. d'Schrëfte vun de Manichäer verbrenne gelooss. Déi éischt Synod, déi ordonnéiert huet, datt Schrëften sollte verbrannt ginn, déi vun hir als "verdaamt" ugesi goufen war 681 déi Drëtt algemeng Synod vu Konstantinopel. Den Decretum Gelasianum, deen 496 um réimesche Konzil erauskoum, ass deen eelsten Index vu verbuedene Bicher.

[Änneren] D'Bicherverbueder am Mëttelalter

[Änneren] De Kampf géint dem Luther seng Schrëften

[Änneren] Weltlech Hëllef oder d'Edikt vu Worms

[Änneren] Déi réimesch Inquisitioun

[Änneren] D'Enn vum "Index" duerch dat Zweet Vatikanescht Konzil

[Änneren] Literatur

[Änneren] Editiounen

[Änneren] Sekundärliteratur

[Änneren] Linken

[Änneren] Kuckt och

[Änneren] Um Spaweck