Třepotata rězna
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Třepotata rězna |
|
---|---|
systematika | |
Domena | Eukarioty |
Swět | Rostlinstwo |
klasa: | (Liliopsida) |
podklasa: | Commelinidae |
porjad: | (Poales) |
swójba: | Cachorowe rostliny (Cyperaceae) |
ród: | Rězna (Carex) |
družina: | Třepotata rězna |
wědomostne mjeno | |
Carex brizoides | |
L. | |
Třepotata rězna (łaćonsce: Carex brizoides) je rostlina z podroda jenakokłóskatych rěznow ze swójby cachorowowych rostlinow .
Wobsah |
[wobdźěłać] Wopis
Třepotata rězna je wjacelětna, zelišćowa rostlina, kotraž stołpik dosahuje samsnu dołhosć kaž spódkowe łopjena. Łopjena dosahuja šěrokosć wot 2 hač do 3 cm, su klunkate, často wobłukaće přewisowace.
Kwětnistwo je kiwkate, dosahuje dołhosć wot 2 hač do 3 cm. Kłosy su 5 hač do 8, blědojće žołte, jasnje dele zhibowane a šwižnje lancetojte. Deleka steja muske, ale horjeka - žónske kćenja.
Płodow hadźicy dosahuja dołhosć wot 2 hač do 2,5 mm, su nažołć zelene, šwižnje křidłate.
[wobdźěłać] Stejnišćo
Třepotata rězna rosće we włóžnych lěsach, lěsnych swětlinach a kromach.
[wobdźěłać] Přestrjeń
Sewjerna hranica areale saha wot Letiskeje hač do sewjerneje Francoskeje, južna hranica areala saha wot Pyreneskeje , přez centralnu Juhosłowjansku hač do Ukrainy.
[wobdźěłać] Wužiwanje
Prjedy bu wona kaž polstrowy material tak sylnje wužiwana, zo w jednotliwych lěsnišćach w dole Ryna je dochody z tutoho pódlanskeho wužiwanja dobytk z drjewoweje produkcije přesahował. Tam so namaka trawa w srjedźnych a delnich lěsnišćach na włóžnym, humosnym, kräftigem pódźe a při poměrnym zasćinjenju masowa. Prjedy bu přez wutorhowanje (w Hornjej Awstriskej přez syčenje) dobywana. Wusušichu ju na słónčnych městnach, zwjertnychu z jednorymi mašinami powjazy z njeje a přinjesechu ju w tutej formje do překupstwa. W mjeńšim mnóstwje wužiwachu trawu tež k plećenskim dźěłam, kaž noškim paskam, črijam, matam atd.
[wobdźěłać] Žórła
- Aichele, D., Golte-Brechtle, M.: Was blüht denn da: Wildwachsende Blütenpflanzen Mitteleuropas. Kosmos Naturführer (1997)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
- Seidel/Eisenreich: BLV Bestimmungsbuch Blütenpflanzen, ISBN 3-405-13557-5, stronje 248-249