Norfolkeyja

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Norfolkeyja er eyja í Kyrrahafi á milli Ástralíu, Nýja-Sjálands og Nýju-Kaledóníu. Hún tilheyrir Ástralíu. Eyjan er þekkt fyrir Norfolkeyjufuruna, trjátegund sem einkennir eyjuna. James Cook sá eyjuna fyrst og lenti þar árið 1774 og Bretar stofnuðu þar fanganýlendu árið 1788. Rekstur nýlendunnar gekk illa vegna þess hversu afskekkt eyjan er sem gerði alla aðflutninga erfiða. Var fanganýlendan á endanum lögð niður eftir tvær tilraunir árið 1855.

Árið 1856 kom hópur flóttafólks frá Pitcairn, afkomendur uppreisnarmanna af Bounty og settist að á eyjunni. 1867 var stofnuð þar melanesísk trúboðsstöð og kirkja var reist 1882. Eyjan hefur nú eigið löggjafarþing, en stjórn Ástralíu er með fulltrúa þar og þing Ástralíu getur látið lög sín gilda fyrir eyjuna að vild.