Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Skjaldarmerki Íslands er silfurlitaður kross á himinbláum skildi, með eldrauðum krossi varpað inn í silfurkrossinn. Skjaldamerkið prýða hinir fjóru landvættir Íslands, einn fyrir hvern fjórðung: Griðungur (vestfirðir), Gammur (norðurland), Dreki (austfirðir) og Bergrisi (suðurland). Þeir standa á helluhrauni.
Hugsanlegt skjaldarmerki þjóðveldisins
|
Áætlað skjaldamerki jarlsdæmisins Íslands (13. öld)
|
Skjaldarmerki Íslands frá 16. öld fram til 1903
|
Skjaldarmerki Íslands frá 1903 til 1919
|
Skjaldarmerki Kristjáns 10. konungs Íslands 1918 til 1944 og Danmerkur 1903 til 1948. Tákn Íslands er silfurlitur fálki í neðra vinstra horni.
|
[breyta] Áhugavert efni
- Öðrum en íslenskum stjórnvöldum er óheimilt að nota merkið til auðkenningar. Þrátt fyrir þetta hafa bolir og peysur sem bera það verið seldir á Íslandi í nokkur ár.
[breyta] Sjá einnig