Satellit (Raumfaart)

Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.

NAVSTAR – GPS-Satellit vun der zweeter Generatioun

E künstleche Satellit ass an der Raumfaart e künstleche Raumflugkierper, deen en Himmelskierper – wéi e Planéit oder e Mound – op eng elliptesch oder kreesfërmeg Ëmlafbunn fir d’Erfëllung wëssenschaftlecher, kommerzieller oder militärescher Zwecke ëmkreest.

[Änneren] Ëmlafbunn

No der Art vun der Ëmlafbunn ënnerscheed een bei Äerdsatelliten tëschent folgenden Typen:

[Änneren] Low-Earth-Orbit-Satellit

Low-Earth-Orbit-Satelliten (kuerz LEOS) sinn kënschtlech Satelliten, déi d’Äerd an enger Héicht vun 200 bis 2000 km ëmkreesen. Fir eng Ëmkreesung brauchen si am Schnëtt ca. 100 Minutten, wat bedeit, datt e Punkt op der Äerd de Kontakt zum Satellit no ca 15 min verléiert. Fir eng permanent Ofdeckung vun engem Punkt op der Äerduewerfläch duerch LEO Satelliten ze maachen, mussen dofir 25-75 Satelliten d’Äerd ëmkreesen.

Beispiller sinn d’Kommunikatiounssatelliten vum Iridium- a vum Globalstar-Netz sowéi e puer Wiedersatelliten.

[Änneren] Sonnesynchrone Satellit

[Änneren] Medium-Earth-Orbit-Satellit

E Medium Earth Orbit Satellit (kuerz: MEOS) ëmkreest d’Äerd an enger Héicht vun 10.000 bis 12.000 km. Dës Satelliten ëmkreesen d’Äerd an ca. sechs Stonnen, wouduerch een 10 bis 12 vun hinnen fir déi komplett Ofdeckung vun der Äerduewerfläch braucht. Bekannte Beispiller sinn d’GPS-Navigatiounssatelliten (Héicht 20.000 km).

[Änneren] Highly-Elliptical-Orbit-Satellit

Highly-Elliptical-Orbit-Satelliten (HEO, engl. „héichelliptesch-orbitale Satellit“) ass ee kënschtlechen Satellit mat enger staarker elliptescher Bunn (grouss Exzentrizitéit, grousst Verhältnes vun Äerdnoperschaft zu mëttlerer Bunnradius). Dës Art vun Ëmlafbunnen gëtt oft vu Weltraumteleskopen benotzt, déi sech pro Ëmlaf laang Zäit uewerhalb vun der Van-Allen-Strahlungsceinture ophale soll. Beispiller sinn Integral an EXOSAT.

HEO-stationäre Satellit, och Molnija-Orbit, bezeechent staark elliptesch a staark schréi Bunnen mat dem Apogäum an Himmelspol. E Molnija-Orbit huet typescherweis eng Bunnschréigt vun 63,4°. Bei dèeser Schréigt verschwënnt déi duerch den Äquatorwulst vun der Äerd ausgeléisten Perigäumsdréiung vun der Bunn, sou datt déi gewënschte Lag vum Apogäums iwwer laang Zäit erhale bleiwt.

Gebraucht ginn HEO-Satelliten fir d’Versuergung vu Polargebidder. Geostationär Satelliten sinn op Grond vum klengen Elevatioun an dëse Gebidder schlecht bis iwwerhaapt net méi gëeegent. Et ginn dofir staark elliptasch Bunnen mat dem Apogäum a Polgéigend fir d’Versuergung gebraucht. Antennen musse nogefouert ginn. Fir eng net de ganzen Dag ofdeckend Versuergung reecht e Satellit mat enger Ëmlafzäit vun 24 Stonnen aus (am Perigäum gët et eng Paus vun 2 bis 4 Stonnen), fir e ganzen Dag Ofdeckung brauch een 2 Satelliten.

Dat russescht Kommunikatiounssystem Molnija (russesch „Blëtz“), no deem dësen Orbit benannt ass, huet HEO-stationär Satelliten am Asaz, fir virunallem nërdlech Gebidder vu Russland optimal ofzedecken.

[Änneren] Geostationäre Satellit

Geostationär Satellitte si kënschtlech Satellitten, déi d’Äerd an enger Héicht vun ca. 35.800 km iwwert dem Äquator ëmkreesen. Fir eng Ëmkreesung brauchen dës Satelliten 24 Stonnen bei enger Vitesse vun ongeféier 3,07 km/s. Duerch dës Eegenart stinn si vun der Äerd aus gesinn (geozentresch) ëmmer an der selwechter Positioun an eegnen sech soumat fir dauerhaft Satellitteverbindungen wéi d' Satellittentelevisiounsreceptioun.

[Änneren] Missiounen

Satelliten kënnen ënnerscheedlech Missiounen kréien:

D’Äerdobservatiounssatelliten kënne Biller fir ënnerscheedlech Zwecker liwweren, sou d’Wiedersatellit an Spionagesatelliten. Dës Biller kënnen mat verschiddene Techniken erstallt ginn, zum Beispill vu Radarsatelliten.
D’Noriichtesatelliten erfëllen kommerziell Missiounen, während Amateurfunksatelliten privaten Zwecker dengen, kuckt och Satellitenkommunikatioun.
D’Televisiounssatelliten iwwerdroen Televisiounsprogrammer direkt un d’Publikum, sou datt äerdgebonnen Sender- a Kabelnetzer ewech fale kënnen.
D’Astrometriesatelliten observéieren de Weltraum, haaptsächlech fir wëssenschaftlech Zwecker.
D’Killersatelliten sinn Satelliten, déi dozou dengen, aner feindlech Satelliten ze zerstéieren.
D’Fuerschungssatelliten dengen reng wëssenschaftlechen Zwecker, z. B. Mikrogravitatiounsexperimenter.
D’Spionagesatelliten dengen zum Ausspionéieren z. B. feindlecher Staaten, Schëffsbewegungen und der Iwwerwaachung vu Rüstungsbegrenzungsofkommen. Si ginn vu militärischen Administratiounen an Geheimdengscht betriwwen a sinn oft streng geheim Projete.
D’Raumstatiounen sinn och Äerdsatelliten, déi primär wëssenschaftlchen Zwecken dengen.

Am Joer (2006) huet d’Unzuel vun de bekannten an aktiven Satelliten iwwer 800 bedroen [1]. Doriwwer eraus befannen sech e ganze Koup weider Objete (ausgedengte Satelliten, Deeler vu Rakéiten an aner Weltraumschrott) am Äerdorbit.

[Änneren] Ofgrenzung

Et bezeechent een e Flugkierper nëmmen dann als Satellit, wann hien d’Äerd am Weltraum ëmkreest. All Flugkierper, deen den Äerdorbit mat Fluchtvitesse verléisst, gëtt Raumsond genannt, onofhängeg dovun, ob si an den Orbit vun engem aneren Planéit oder Mound antrieden oder net.

[Änneren] Kuckt och

Raumsond

[Änneren] Um Spaweck

(en) Heavens Above: Berechnung vun der Satellittesiichtbarkeet
(en) J-Track 3D: Echtzäitduerstellung vu Satellittepositiounen, Java gëtt gebraucht
(en) Satellittebiller vun der Äerd, Flash gëtt gebraucht
(de) Satellitettebiller: Kultur- an Naturlandschaften
(de) Thematesch Sammlung vu Satellittebiller weltwäit
(de) Satelliten an der Leine:
(en) Orbitron – Satellite Tracking System: Windows-Software zur Berechnung vun der Siichtbarkeet vu Satellitten
(de) BEOSAT ERIG, e Klenge Satellit vun enger Studentegrupp

Kategorie: Satellitten an der Raumfaart