Кирхофови закони за спектроскопија

Од Википедија, слободна енциклопедија

За други Кирхофови закони видете Кирхофови закони - (појаснување)

Д-р Дејвид Алтер го започнал оптичкото истражување со парче призматично стакло во 1845.

Емпириските закони за спектралната анализа формулирани во 1860. и познати како Кирхофови закони за спектроскопија се првобитниот научен метод за определување и анализа на хемиските особини на материи и гасови преку набљудување на обоените прстени од нивниот видлив спектар, тнр. спектрална анализа или спектрохемиска анализа. Овие закони ги сублимираат особините на спектарот на зрачење на разни материи, и се користат, на пример, како метод за определување на хемискиот состав на небеските тела. Тие закони може да се формулираат вака:

• 1. Топли цврсти и густи гасовити тела продуцираат континуиран спектар
• 2. Топли гасови со мала густина продуцираат дискретен линиски спектар
• 3. Изворот на континуиран спектар набљудуван низ ладен гас со ниска густина продуцира апсорптивен дискретен линиски спектар.

Во почетокот на 20. век, развојот на спектралната анализа довел до „спектроскопијата на атомите“ и потоа до квантната механика.

[уреди] Референци