Категорија:Магнетизам

Од Википедија, слободна енциклопедија

Нашата планета поседува слабо магнетно поле но доволно да може да се користи за навигација. Магнетните полови на Земјата се блиски на географските полови и со тоа се доверливи за груба навигација, а со векови представуваат главен начин за снаоѓање на морепловците. За овие цели се користи компас. Иглата на компасот обоена во плаво и со ознаката N покажува во правец на северниот магнетски пол. Во околината на половите е правецот на покажување на магнетските игли недоверлив.

Магнетизамот на Земјата не е константен. Постојат повеќе теории за неговиот настанок, но е сигурно дека е физички пример за постоење на кружното движење на големи количини електризам во јадрото на Земјата. Постојат докази дека во историјата се случувало магнетното поле на Земјата потполно да исчезне и да го промени правецот. Причина за ваквото однесување останува многу таинствен.Магнетниот пол на Земјата е локација на површината каде линиите се нормални на површината на Земјата.Денес може да се забележи процес на движење на магнетните полови на Земјата кое изнесува и по неколку километри годишно.Во 2003 година положбата на северниот магнетен пол беше 78°18'С, 104° З меѓу островите на Кралицата Елизабета,Канада,а брзината на движење беше помеѓу 9 и 40 км/год во правец северозапад(од Канада накај Сибир)

Поларната светлост Aurora Borealis

Значењето на постоењето на магнетниот пол на Земјата е клучен за целиот жив свет.Јачината на високите слоеви,длабоко во вселената,ги врти наелектризираните честички со висока енергија(Сончев ветар)да не влезат во атмосферата на Земјата и да не предизвикаат деструктивни последици по келиите и организмите. Движењето на наелектризираните честички од сончевиот ветар кои се движат долж линијата на магнетниот пол и во близина на половите влегуваат во атмосферата предизвикуваат електрично празнење во високите слоеви кои се наречени поларна светлост и се гледаат како светлински завеси,светкање на небото,што е видливо во текот на поларните ноќи.