|
പകലായ പകലൊക്കെ വറ്റിക്കഴിഞ്ഞിട്ടും
പതിവായി നീവന്ന നാളില്
പിരിയാതെ, ശുഭരാത്രി പറയാതെ കുന്നിന്റെ
ചരിവില് കഴിഞ്ഞുവോ നമ്മള്
പുണരാതെ, ചുംബനം പകരാതെ മഞ്ഞിന്റെ
കുളിരില് കഴിഞ്ഞുവോ നമ്മള്
ഒരുവാതില് മെല്ലെ തുറന്നിറങ്ങുന്നപോല്-
കരിയില കൊഴിയുന്ന പോലെ
ഒരു മഞ്ഞുകട്ടയലിയുന്ന പോലെത്ര
ലഘുവായി ലളിതമായ് നീ മറഞ്ഞു
വരുമെന്നു ചൊല്ലിനീ, ഘടികാര സൂചിതന്
പിടിയില് നില്ക്കുന്നില്ല കാലം -- അയ്യപ്പപ്പണിക്കര്, പകലുകള് രാത്രികള്
|
|